Konstanty Kalinowski: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Upamiętnienie ==

W białoruskiej literaturze historycznej używanej jest okresowo pojęcie „powstanie Kalinowskiego”. W czasach radzieckich był przedstawiany jako bohater, samo powstanie styczniowe także było uważane za jeden z etapów walki o wyzwolenie robotniczo-chłopskie. Po uzyskaniu przez Białoruś niepodległości w wyniku rozpadu ZSRR Kalinowski dalej był kreowany na narodowego bohatera, w tym okresie podkreślano wątki związane z dążeniem do niezależności Białorusi. Władze Białorusi ustanowiły w tym okresie [[order Konstantego Kalinowskiego]]. Pod rządami Łukaszenki stosunek do Kalinowskiego był początkowo pozytywny, ale po protestach z 2006 roku kiedy opozycja uznała Kalinowskiego za symbol oporu wobec władz, rząd rozpoczął tępienie jego kultu. Zlikwidowany został order jego imienia, powstanie styczniowe uznano za podporządkowane wyłącznie interesom polskim, a przeciw białoruskim. Obecnie władze powróciły do polityki historycznej prowadzonej przez władze carskie – uznają za bohatera Michaiła Murawiowa, który tłumił powstanie styczniowe<ref>{{cytuj stronę | url = http://wyborcza.pl/1,75477,13404598,Dlaczego_Lukaszenka_nie_lubi_powstania_styczniowego.html | tytuł = Dlaczego Łukaszenka nie lubi powstania styczniowego | data = 2013-02-15 | opublikowany = Gazeta Wyborcza | język = pl | data dostępu = 2013-02-15}}</ref>.