Krakowiacy i Górale: Różnice pomiędzy wersjami

|tytuł = Krakowiacy i Górale

|tytuł oryginału = Cud mniemany albo Krakowiacy i Górale. </br>Wodewil w czterech aktach

|opis grafiki =

|rodzaj = [[Wodewil]] [[Opera]]

|source =

}}

[[Plik:Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale - Film nr 9-10 - 1947-01-01.JPG|thumb|Scena z opery ''Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale''. [[Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi|Teatr Wojska Polskiego w Łodzi]] w 1946 roku pod dyrekcją [[Leon Schiller|Leona Schillera]]]]

'''''Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale'''''<ref>Po raz pierwszy w 1794 r. wystawiona jako ''Cud, czyli Krakowiacy i Górale''; słowo ''mniemany'' dodane w 1796 r. Spotyka się też oboczność ''Krakowiacy''-''Krakowiaki''.</ref> – [[wodewil]] z muzyką [[Jan Stefani|Jana Stefaniego]] do libretta [[Wojciech Bogusławski|Wojciecha Bogusławskiego]], wystawiony w niedzielę [[1 marca]] [[1794]] roku w [[Teatr Wielki w Warszawie|Teatrze Narodowym]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Uważany za pierwszą operę narodową (określenie [[Leon Schiller|Leona Schillera]])<ref>[[Lucjan Kydryński]], Przewodnik operetkowy, wyd. 3, Warszawa. PWM 1986, s. 511. </ref> Dzięki Schillerowi (i jego aranżacji) opera (wodewil?<ref>Kydryński pisze: "najwłaściwsze byłoby określenie "śpiewogra" - choćby ze względu na liczne przyśpiewki, kuplety, tańce prosto czerpane z folkloru, no i na dość liczne mówione, nie śpiewane dialogi...", zob: [[Lucjan Kydryński]], Przewodnik operetkowy..., s. 511-512.</ref>) powróciła na stałe do repertuaru polskiej opery narodowej<ref>[[Lucjan Kydryński]], Przewodnik operetkowy, wyd. 3, Warszawa. PWM 1986, s. 511.</ref>.

Libretto: Wojciech Bogusławski, kier. muz. [[Władysław Kłosiewicz]], reż. [[Jarosław Kilian]], scenogr. i kostiumy [[Izabela Chełkowska]], choreogr. [[Emil Wesołowski]].

* Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale. Opera w 4 aktach [program opery]. Warszawa. [[Teatr Narodowy w Warszawie]], 1950.

 

[[Kategoria:Opery i dramaty muzyczne]]