Jaskinia Nietoperzowa: Różnice pomiędzy wersjami

Na uwagę zasługuje [[wodospad naciekowy]] w początkowej części jaskini, oraz liczne [[kocioł wirowy|kotły wirowe]] na stropie w głębszych jej częściach. Pisana historia jaskini sięga pierwszej połowy XIX wieku. Już w 1841 roku A. Grafowski po jej zwiedzaniu wspominawspominał o wcześniejszym wybieraniu [[namulisko|namuliska]] używanego jako nawóz. Przemysłową eksploatację prowadził z ramienia Górnośląskiego Urzędu Górniczego O. Grube w latach 1872–1879, co w znacznym stopniu zniszczyło pierwotne osady jaskini. Przypadkiem natrafił on na 4000 [[kieł|kłów]] [[niedźwiedź jaskiniowy|niedźwiedzi jaskiniowych]].

Pierwsze poszukiwania przeprowadził w roku [[1871]] hrabia [[Jan Zawisza (archeolog)|Jan Zawisza]], właściciel [[Dolina Ojcowska|Doliny Ojcowskiej]], znajdując liczne zabytki [[archeologia|archeologiczne]] i kości zwierzęce. W czasie gospodarczej eksploatacji namuliska nadzór archeologiczny sprawował F. Romer, który zebrane zabytki przekazał do muzeum wrocławskiego. W roku 1918, gdy pierwszym prywatnym właścicielem był Antoni Ferdek, przewodnik po [[Ojców|Ojcowie]], badania w pobliżu wejścia jaskini przeprowadził [[Leon Kozłowski]].

Dojście do jaskini: ZOd trasy [[Olkusz]] – [[Kraków]] schodzimy w miejscu, gdzie znajduje się reklama jaskini. Jest to na wschodnim krańcu wsi [[Jerzmanowice (województwo małopolskie)|Jerzmanowice]]. Sama jaskinia znajduje się w górnej części Doliny Będkowskiej (około 1 km od [[droga krajowa nr 94 (Polska)|drogi krajowej nr 94]]). Jaskinia jest oświetlona i bezpieczna. Możliwy dojazd z [[Kraków|Krakowa]] autobusem MPK nr 210 do przystanku na żądanie „Czajowice”, następnie około 10 minut DK 94 do wspomnianej wyżej reklamy.