Hanyu pinyin: Różnice pomiędzy wersjami

* '''Przydech'''. W putonghua nie istnieje podział na głoski dźwięczne i bezdźwięczne (np. d-t), lecz na przydechowe i bezprzydechowe. [[Przydech]] to krótkie "h" nagłośniowe (tak jak angielskie lub niemieckie "h" w nagłosie) wymawiane po spółgłosce (a więc np. przydechowe "p" wymawia się tak, jak angielskie "p" w nagłosie sylaby). Twórcy pinyinu postanowili, że litery oznaczające głoski dźwięczne będębędą oddawały bezprzydechowe głoski putonghua, a głoski bezdźwięczne – przydechowe. Głoska bezprzydechowa to odpowiednik polskiej (ale nie angielskiej) głoski bezdźwięcznej (w niektórych dialektach chińskich, np. [[Dialekt szanghajski|szanghajskim]] pojawia się też trzeci szereg – spółgłoski bezdźwięczne z wymawiane z lekko rozszerzoną krtanią, o brzmieniu jakby pomiędzy polskimi dźwięcznymi a bezdźwięcznymi). Np. '''b''' oznacza polskie ''p'', a '''p''' – ''p^h'' (trochę jak w polskim słowie ''pchać''). W ten sposób parom z języka polskiego, tj. ''b-p, d-t, g-k'' w wymowie putonghua odpowiadają pary: p-p^h, t-t^h, k-k^h. W takie pary łączą się również inne spółgłoski (zh-ch, j-q, z-c); można je oddać jako: cz-cz^h, ć-ć^h, c-c^h.