|
== Po wojnie ==
Rozpoczęta w marcu [[1991]] roku wojna przyniosła utratę domów przez blisko połowę mieszkańców, którzy mają teraz status uchodźców w sąsiednich krajach bądź bezdomnych we własnym państwie. Trudno powiedzieć, jak wielu ludzi zginęło podczas wojnykonfliktu, ale z pewnością jej skutki dotknęły większość społeczeństwa, którzyktóre ucierpiało z powodu straty domów, własności, przesiedleń, łamania praw człowieka poprzezwskutek przymusoweprzymusowego wcielaniewcielania do wojska, torturytortur, amputacjeamputacji, przemoc seksualnąseksualnej itd. Infrastruktura w Sierra Leone została zniszczona, uprawnienia rządu ograniczone, zaś gospodarka upadła.
Obecnie, w powojennym Sierra Leone ludzie próbują odbudować ichswoje życie na nowym fundamencie pokoju i stabilizacji. Od oficjalnego zakończenia wojny w Sierra Leone (2002) minęło już kilka lat. Sytuacja w kraju zdaję się być stabilną, ale komplikuje ją duża liczba zagranicznych najemników oraz obecność świetnie na ogół wyekwipowanych i wyszkolonych formacji zbrojnych koncernów, którektórych realizujągłównym celezadaniem macierzystejest realizacja celów macierzystych firm. W grudniu [[2005]] roku swoją misję sukcesem zakończył UNAMISL, który został zastąpiony przez [[UNIOSIL]] (''United Nations Integrated Office for Sierra Leone'') – jednostkę ONZ odpowiedzialną za promocję kultury, bezpieczeństwa, pokoju, która ma na celu pomoc w rozwoju jednego z najbiedniejszych krajów świata. Pod koniec grudnia [[2006]] roku Rada Bezpieczeństwa ONZ jednogłośnie opowiedziała się za rozszerzeniem misji stabilizacyjnej w Sierra Leone, uważając ją za jeden z sukcesów ONZ. Zdaniem [[Kofi Annan|Kofiego Annana]] – byłego [[Sekretarz Generalny ONZ|sekretarza ONZ]] – rezultatem współpracy ONZ i rządu Sierra Leone jest zdecydowane ograniczenie [[analfabetyzm]]u, nierówności płci, a także zaprowadzenie [[demokracja|demokracji]], która zostaniemiała zostać przypieczętowana wyborami w lipcu 2007 roku.
Mimo to wielu uchodźców zez Sierra Leone nadal nie chce wracać do swojego państwa. Jest to często spowodowane urazami psychicznymi i traumatycznymi przeżyciami z czasów wojny. Ponadto wielu Sierraleończyków szuka lepszego życia w innych krajach (również [[Europa|europejskich]]), zdając sobie sprawę, że ich państwo, w którym 65% ludności to analfabeci, [[bezrobocie]] wynosi ok. 70%, a 75% ludności żyje za mniej niż 2 dolary dziennie, jeszcze długo nie będzie im w stanie zapewnić tego, co zaoferować mogą kraje bogatsze. Średnia długość życia wynosi zaledwie 40 lat. Wpływ na to ma katastrofalny stan służby zdrowia - infrastruktura medyczna została zniszczona podczas wojny, a większość lekarzy i personelu medycznego uciekła za granicę. Sierra Leone to kraj o najwyższej na świecie śmiertelności dzieci i kobiet w ciąży.
{{Historia państw Afryki}}
|
