Bitwa na łuku kurskim: Różnice pomiędzy wersjami

2 lipca dowództwa frontów otrzymały od Stawki telegramy informujące, że natarcie nastąpi między trzecim a szóstym dniem tego miesiąca<ref name=autonazwa10>''Encyklopedia II wojny światowej nr 37...'', s. 659.</ref>. W nocy 4 lipca na północnym skrzydle Łuku Kurskiego na stronę Rosjan przeszedł [[Słowacy|Słowak]] walczący dotąd w Wehrmachcie. Zeznał on, że natarcie rozpocznie się rankiem następnego dnia<ref name=autonazwa9 />. W nocy z 4 na 5 lipca niemieccy saperzy zaczęli otwierać przejścia w zaporach. Jeden z nich został wzięty do niewoli. Wyjawił on godzinę ataku<ref name=autonazwa9 /><ref name=autonazwa10 /> (atak miał rozpocząć się o godz. 3.00 w nocy<ref name=autonazwa10 />). Wobec uchylenia się marszałka Gieorgija Żukowa od decyzji o wydaniu rozkazu o przeprowadzeniu ostrzału artyleryjskiego i rakietowego pozycji niemieckich pół godziny przed planowanym atakiem, rozkaz o ostrzale na własną odpowiedzialność wydał dowodzący Frontem Centralnym generał armii Konstanty RokossowskRokossowski. O godz. 2.20 część artylerii 13. i 48. Armii przez 30 minut ostrzeliwała pozycje wroga. Ostrzał radziecki spowodował duże zamieszanie w w szeregach niemieckich i opóźnił natarcie o kilka godzin. O godzinie 5.00 ostrzał powtórzono<ref name=autonazwa10 />. Jednocześnie lotnictwo frontów Woroneskiego i Południowo-Zachodniego próbowało zniszczyć siły powietrzne Grupy Armii „Południe” na lotniskach<ref name=Konecki214 />, jednak uderzenie zakończyło się porażką. Niemieckie myśliwce spowodowały wśród atakujących duże straty<ref name=Konecki216-217 />.