Goszczyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ludn., źródła/przypisy |
m poprawiam przekierowania |
||
Linia 49:
Po włączeniu Mazowsza do Polski król [[Zygmunt I Stary|Zygmunt I]] przeznaczył Woszczyn i pobliski folwark Bątków na fundusz księżnej mazowieckiej – [[Anna mazowiecka|Annie]]<ref name=":0" />. W 1536 r. Goszczyn i całe Mazowsze dostał się w ręce królowej [[Bona Sforza|Bony]], która szczególną opieką otaczała miasto. Potwierdziła wszystkie dawne przywileje i 14 maja 1539 r. wydała nowy, zezwalający na wyrąb lasów strumienieckich<ref name=":0" />. Nadane przywileje potwierdzili następni monarchowie.
Król [[Zygmunt I Stary|Zygmunt I]] w 1540 r. uznał, że mieszkańcy Goszczyna są na zawsze zwolnieni z dostarczania podwód. 9 lipca 1576 r. potwierdził przywileje [[Stefan Batory]], a królowa [[Anna Jagiellonka (
Od włączenia Mazowsza do Korony miasto stało się własnością królewską. Lustracja z 1560 r. przekonuje liczbami o pomyślnym rozwoju. Podaje, że w Goszczynie było 421 domów i 2000 mieszkańców. Było 27 [[piwowar]]ów, ważących rocznie w 30 browarach 755 warów wybornego piwa. Wspomnianych sitarzy było 70. W 1564 r. dochody z miasta wynosiły 183 floreny i 20 groszy; w 1578 r. mieszczanie uiszczali 26 złotych polskich szosu. Jednak po upływie stulecia sprawy przedstawiały się o wiele gorzej. Wojny ([[potop szwedzki]] i najazd [[Jerzy II Rakoczy|Rakoczego]]), pożary, wyzysk starostów królewskich, emigracja ludności do Warszawy, spowodowały upadek miasta. Odtąd Goszczyn przeobraził się w osadę rolniczą, przybierając coraz bardziej wiejski wygląd.
Jaskrawym przykładem wykorzystywania urzędu publicznego jako łatwego i szybkiego sposobu dorobienia się był Marcin Falęcki (Falencki). Wierne zasługi wobec króla [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]] pozwoliły mu zostać starostą bądkowskim. Następnie sprawował swój urząd w Goszczynie. Dekret królowej [[Anna Jagiellonka (
=== Upadek – II poł. XVII – XIX w. ===
|