Rekreacja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poszerzenie definicji
drobne techniczne, wikizacja
Linia 13:
W [[Polska|Polsce]] organizacją rekreacji zajmują się m.in. [[Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej|TKKF]], [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]], [[Ludowe Zespoły Sportowe|LZS]], zrzeszenia i kluby sportowe oraz organizacje młodzieżowe. Organizacją o zasięgu światowym jest International Recreation Association (IRA), powstała w 1956, do której należą z polskiej strony przedstawiciele TKKF.
 
Rekreacja jest rozumiana jako wszelkie czynności podejmowane dla regeneracji sił, a przejawiające się w uczestniczeniu w rozrywkach kulturalnych, grach sportowych czy też różnych formach ruchu turystycznego – po godzinach zajęć służbowych czy szkolnych, poza obowiązkami społecznymi i normalnymi czynnościami domowymi<ref>Kowalczyk A., 1997, Geografia turyzmu, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, str. 22<ref/>
(Kowalczyk A., 1997, Geografia turyzmu, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, str. 22)
 
Rekreacja – jako termin i zjawisko społeczne wydaje się być powszechnie zmiana i rozumiana. Kontekst znaczeniowy pojęcia „rekreacja” nie jest dyskusyjny w powszechnym tego słowa znaczeniu. Budzi natomiast kontrowersje w przypadku prób uściślenia naukowego terminu. Wąsko dawniej pojmowana rekreacja – początkowo jako popołudniowy wypoczynek uczniów (chłopców) mieszkających w szkołach z internatem pod opieką i przy czynnym udziale nauczycieli – wychowawców (Ustawa Komisji Edukacji Narodowej z 1783 roku), następnie traktowana jako synonim wczasów (Daszyńska-Golińska, 1925) – ewoluowała w kierunku rozszerzenia definicji o szereg zajęć pozornie nie mających charakteru rekreacyjnego. Dzisiejsza charakterystyka tego pojęcia najogólniej odnosi się do wszelkich zajęć podejmowanych przez jednostkę w czasie wolnym. Istotne jest także, że nie rodzaj i forma wybranej aktywności decyduje o jej rekreacyjnym charakterze, a sposób traktowania i odczuwania tejże przez konkretną osobę.
Niezmiernie ważne wydaje się podkreślenie powiązania zjawiska rekreacji ze sferą czasu wolnego człowieka. Oba te pojęcia występują w zasadzie współzależnie, co oznacza, że czas wolny jest warunkiem niezbędnym do podejmowania zachowań rekreacyjnych, a zajęć rekreacyjnych nie można podejmować w czasie pracy, chociaż sama praca może w pewnych warunkach zawierać elementy rekreacji. (<ref>Kiełbasiewicz-Drozdowska I., Siwiński W. (red.), 2001, Teoria i metodyka rekreacji, zagadnienia podstawowe, AWF, Poznań, str.9</ref>
 
„Forma działania dobrowolnie wybrana przez człowieka ze względu na osobiste zainteresowania i dla własnej satysfakcji, podejmowana poza obowiązkami zawodowymi i domowymi, w czasie wolnym od pracy, jest stałym i pochodnym elementem czasu wolnego, a ten z kolei naturalnym i koniecznym dopełnieniem pracy” (<ref>Toczek – Werner S.: Podstawy rekreacji i turystyki, AWF, Wrocław 2005, s.10.)</ref>