Andrej Lapczew: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m poprawiam przekierowania
Linia 74:
W ciągu kilku pierwszych miesięcy po objęciu władzy rząd Malinowa podjął tylko mało energiczne próby wycofania kraju z konfliktu. Sytuacja zmieniła się po [[15 września]], kiedy to rozpoczęła się wielka ofensywa sił [[Ententa|Ententy]] w Macedonii. Liapczew, w towarzystwie ministra wojny [[Sawa Sawow|Sawy Sawowa]], udał się do głównej [[Kwatera (dowództwo)|kwatery]] bułgarskiej w [[Kiustendił|Kiustendile]], gdzie osobiście zapoznał się z trudnym położeniem i postępującą dezorganizacją wojska. Po powrocie do Sofii wziął udział w posiedzeniu gabinetu, podczas którego zapadła decyzja o rozpoczęciu rozmów pokojowych. W obradach nie wziął udziału car Ferdynand I, który w tym czasie przebywał w [[Skopje]].
 
Szefem delegacji powołanej w celu rozpoczęcia negocjacji został Liapczew, oprócz niego znaleźli się w niej [[generał|gen.]] Iwan Rusew i [[dyplomata]] Simeon Radew. [[25 września]], w towarzystwie [[konsulKonsul (stosunki dyplomatyczne i konsularneurzędnik)|konsula]] [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] w Sofii Dominica Murphy’ego, delegacja wyruszyła do [[Saloniki|Salonik]]. Cztery dni później, [[29 września]], Liapczew oraz gen. [[Louis Franchet d'Espérey]] ze strony Ententy podpisali [[rozejm]], który zakończył uczestnictwo Bułgarii w I wojnie światowej. Na jego mocy ok. 100 tys. żołnierzy bułgarskich dostało się do niewoli, zaś kwestia powojennych granic kraju pozostała otwarta. Uniknięto natomiast okupacji carstwa przez wojska serbskie i greckie.
 
Po powrocie z Salonik, [[2 października]] Liapczew wygłosił przed parlamentem przemówienie, w którym poruszył kwestię [[Abdykacja|abdykacji]] cara Ferdynanda I i wezwał wszystkie partie polityczne do poparcia tej idei. Następnego dnia Ferdynand I zrzekł się korony na rzecz swego syna, [[Borys III|Borysa III]].