Getto lwowskie: Różnice pomiędzy wersjami

Spis powszechny z 1931 roku wykazał, że spośród 312 231 osób zamieszkujących Lwów, 75 316 posługiwało się na co dzień w mowie językiem żydowskim lub hebrajskim<ref>„Drugi powszechny spis ludności z dnia 9 grudnia 1931. Miasto Lwów”, Warszawa 1937</ref>. 14 lipca 1941 niemiecki komendant wojskowy miasta wydał nakaz noszenia przez ludność żydowską białej opaski z błękitną [[Gwiazda Dawida|gwiazdą Dawida]]. 22 lipca tego roku starosta miejski Hans Kujath ogłosił decyzję o powołaniu [[Judenrat]]u – początkowo Niemcy chcieli powołać na to stanowisko profesora prawa [[Lwowski Uniwersytet LwowskiNarodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Jana Kazimierza]] [[Maurycy Allerhand|Maurycego Allerhanda]], jednak po jego odmowie funkcję tę objął [[Józef Parnas (adwokat)|Józef Parnas]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Jones | imię = Eliyahu | tytuł = Żydzi Lwowa w czasie okupacji 1939–1945 | data = 1999 | wydawca = Oficyna Bibliofilów | miejsce = Łódź | isbn = 83-87522-20-1 | strony=62}}</ref>. W skład Rady Żydowskiej weszli oprócz Parnasa również adwokat Adolf Rotfeld (wiceprzewodniczący), Henryk Landsberg, Edmund Szercer i lekarz Izydor Ginsberg (stan na jesień 1941).