Szkliwo ceramiczne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełniłem przypisy i uwagi
m int.
Linia 1:
'''Szkliwo ceramiczne''' – jest to warstwa masy szklanej pokrywająca powierzchnię wyrobu ceramicznego i ściśle z nią połączona w procesie wypalania/spiekania/stapiania w temp. od 1080 °C do 1450 °C<ref>{{Cytuj książkę | autor = Bogusław Flis, Aleksandra Wyszyńska | tytuł = Zarys Technologii Ceramiki-Podręcznik dla ZSZ | wydawca = Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne | miejsce = Warszawa | rok = 1974 | strony = 281 | isbn = 83-02-00428-6 }}</ref><ref group="uwaga" name="uwaga1">Masa szkliwa przed nałożeniem na czerep jest mieszanką sproszkowanego szkła (lub zmielonego piasku) i dodatków chemicznych. Po zmieszaniu z wodą stanowi zawiesinę “mulistą” aplikowaną na czerep pędzelkiem, natryskowo lub przez zanurzenie. Tak otrzymaną warstwę osadu poddaje się dalszej obróbce i wypalaniu.</ref><ref group="uwaga" name="uwaga2”>W prostrzych technikach stosuje się szkliwo o temp. topnienia pow. 600°C</ref>.
 
W zależności od temperatury topnienia, szkliwa dzieli się na:
Linia 7:
 
Szkliwa składają się z [[Tlenki|tlenków]] [[Metale|metali]] i niemetali, mogą zawierać związki takich pierwiastków jak [[ołów]], [[bor]], [[cyna]], [[wapń]], [[żelazo]], [[Glin|aluminium]] itp. Powłoka szkliwa, w zależności od składu, nadaje przedmiotom barwę, połysk (w przypadku szkliwa lśniącego), spotykane są powłoki matowe lub półprzeźroczyste. Nadają one przedmiotom takie cechy jak: odporność na przenikanie wody, działanie [[Kwasy|kwasów]], [[Zasady|zasad]] itp.
Szkliwo ceramiczne służy do ozdoby, podnosi walory estetyczne, a także służy do podniesienia walorów użytkowych ceramiki.<ref>{{Cytuj książkę | autor = Bogusław Flis, Aleksandra Wyszyńska | tytuł = Zarys Technologii Ceramiki-Podręcznik dla ZSZ | wydawca = Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne | miejsce = Warszawa | rok = 1974 | strony = 280 | isbn = 83-02-00428-6 }}</ref>.
 
* szkliwo transparentne: ołowiowe, zabarwione tlenkami metali (najtańsze – najbardziej popularne – tlenki żelaza)