Bent-Ove Pedersen: Różnice pomiędzy wersjami

|gra = praworęcznapraworęczny

'''Bent-Ove Pedersen''' (ur. [[11 lipca]] [[1967]] w [[Oslo]]) – [[Norwegia|norweski]] [[tenis]]ista, reprezentant w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]], olimpijczyk z [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|Barcelony (1992)]].

Sukcesy odnosił przede wszystkim w grze podwójnej. W singlu uczestniczył w jednym turnieju [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowym]], w 1993 roku na [[US Open 1993|US Open]]. Został wówczas pokonany w I1 rundzie przez [[Byron Black|Byrona Blacka]].

W grze podwójnej Pedersen wygrał jeden turniej kategorii [[Association of Tennis Professionals|ATP World Tour]] i osiągnął jeden finał. W imprezach wielkoszlemowych w deblu najlepszym jego wynikiem jest awans do ćwierćfinału podczas [[US Open 1991|US Open]] w 1991 roku. Tworzył wtedy parę z [[Matt Lucena|Mattem Luceną]], a pojedynek o dalszą rundę przegrali z [[John Fitzgerald (tenisista)|Johnem Fitzgeraldem]] i [[Anders Järryd|Andersem Järrydem]].

W latach 1987–1999 reprezentował Norwegię w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Zagrał łącznie w 35 meczach, z których w 21 zwyciężył.

W 1992 roku wystartował w [[Tenis ziemny na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992|igrzyskach olimpijskich]] w [[Barcelona|Barcelonie]], razem z [[Christian Ruud|Christianem Ruudem]]. Norweska para odpadła z rywalizacji w I1 rundzie po porażce z deblem [[Wayne Ferreira]]-–[[Piet Norval]], który zdobył potem srebrny medal.