Krótkofalarstwo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Neo386 (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Neo386 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 29:
Wielką zaletą porozumiewania się znakami Morse'a jest daleki zasięg osiąganych łączności. Przy dobrych warunkach [[Propagacja fal radiowych|propagacyjnych]] można łączyć się z amatorami z całego świata i w ten sposób przeprowadzić łączność z egzotycznymi stacjami.
 
Kolejną rodzajem amatorskiej komunikacji radiowej są emisje cyfrowe, np. [[JT9+JT65]] [[WSPR]] [[PSK31]], [[SSTV]], [[Packet Radio]]. Do tego typu łączności potrzebny jest transceiver połączony z komputerem z zainstalowanym specjalnym oprogramowaniem. Dzięki PSK31 można przesyłać informacje tekstowe. Przez SSTV zdjęcia (np. karty QSL). Sygnał w zależności od pasma, użytej mocy i warunków propagacyjnych (stanu jonosfery) może dotrzeć do każdego zakątku globu. Dlatego emisje cyfrowe stają się coraz bardziej popularnym sposobem łączności.
 
Nawiązanie łączności odbywa się według ściśle określonych reguł. Znalezienie rozmówcy rozpoczyna się przez [[CQ|wywołanie ogólne]] lub wywołanie określonego znaku. Po wymianie raportów o słyszalności swojego rozmówcy i sile sygnału ([[raport RST]]) oraz podaniu swojego imienia i miejsca nadawania (QTH) przechodzi się do luźnej rozmowy na dowolnie wybrany temat z wyjątkiem drażliwych. Na [[:Kategoria:Pasma amatorskie|pasmach amatorskich]] obowiązuje zasada nie rozmawiania na tematy polityczne i religijne oraz kultura osobista. Przed zakończeniem konwersacji krótkofalowcy mogą poprosić o wysłanie karty [[Karta QSL|QSL]], będącej potwierdzeniem nawiązanej łączności.