Chanat Kazański: Różnice pomiędzy wersjami

Początki Chanatu Kazańskiego związane są z [[Uług Mehmed]]em, synem krótkotrwałego [[chan (władca)|chana]] Złotej Ordy [[Dżalal ad-Din]]a (1411-1412). Kiedy w roku 1437 ostatecznie przegrał on walkę o tron Złotej Ordy z [[Küczük Mehmed]]em (1435-1439), odszedł wraz ze swoją [[orda|ordą]] z [[Półwysep Krymski|Krymu]] na północ, gdzie wkrótce pokonał atakującą go armię wielkiego księcia Moskiewskiego [[Wasyl II Ślepy|Wasyla II]] (1425-1462) [[bitwa pod Bielewem|pod Bielewem]] w pobliżu granicy moskiewsko-[[Wielkie Księstwo Litewskie|litewskiej]]. W roku 1438 Uług Mehmed obległ [[Moskwa|Moskwę]] i zniszczył [[Kołomna|Kołomnę]], by później w dalszych walkach z wojskami moskiewskimi przesunąć się na wschód wzdłuż rzeki [[Oka (dopływ Wołgi)|Oki]]. W roku 1445 syn Uług Mehmeda, [[Mahmutek]] (1445-1462) pokonał Wasyla II w [[bitwa pod Suzdalem|bitwie pod Suzdalem]] i wziął go do niewoli, z której ten uwolnił się w zamian za obietnicę zapłacenia ogromnego okupu i podwyższenia trybutu. W tym samym roku Mahmutek zajął też Kazań, należący do miejscowego władcy Ali Bega, tym samym zakładając podwaliny pod istnienie chanatu. W roku następnym Mahmutek zabił swojego ojca, a jego dwaj bracia, [[Kasym-chan|Kasym]] i Jakub uciekli do Moskwy. Kasym otrzymał od wielkiego księcia miasto Gorodziec, które na jego cześć zostało nazwane [[Kasimow]] i stało się ośrodkiem zależnego od Moskwy [[chanat Kasymowski|Chanatu Kasymowskiego]]. Mahmutek panował do roku 1462, potem zaś rządzili kolejno jego synowie [[Chalil]] (1462-1467) i [[Ibrahim-chan|Ibrahim]] (1467-1479). Ibrahim wszczął wojnę z Moskwą, w której początkowo odnosił sukcesy, jednak w roku 1469 [[Rosjanie]] przeszli do ofensywy i oblegli Kazań. Ibrahim został zmuszony do wypuszczenia wszystkich jeńców znajdujących się w jego rękach, ale Moskwie nie udało się ustanowić chanem swojego protegowanego Kasyma.