Sicz Karpacka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
m link |
||
Linia 1:
'''Sicz Karpacka''' (ukr. ''Карпатська Січ'', oficjalnie ''Організація Народної Оборони Карпатська Січ'' - ''Organizacja Obrony Narodowej Sicz Karpacka'') - siły zbrojne autonomicznej [[Ukraina Karpacka|Ukrainy Karpackiej]] i niepodległej [[Karpato-Ukraina|Karpato-Ukrainy]], istniejące od [[9 listopada]] [[1938]] do końca kwietnia [[1939]].
Sicz Karpacka została utworzona przez rząd ks. [[Augustyn Wołoszyn|Augustyna Wołoszyna]] na bazie istniejącej wcześniej paramilitarnej organizacji młodzieżowej [[Ukraińska Narodowa Obrona]]. Podobnie jak UNO, Sicz Karpacka pozostawała pod wpływem silnej wówczas na Zakarpaciu [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]]. Ze względu na słabość władz centralnych ówczesnej [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] OUN traktowała [[
Sicz Karpacka liczyła w momencie utworzenia około 2 tys. żołnierzy, zaś pod koniec swego istnienia rozrosła się do 6 tys. żołnierzy. Oddziały Siczy były szkolone przez ukraińskich emigrantów - weteranów OUN z czasów wojny polsko-ukraińskiej 1919 roku. Nominalnym dowódcą Siczy został Rusin [[Dymitr Klempus]], ale faktyczne dowództwo spoczywało w rękach [[Roman Szuchewycz|Romana Szuchewycza]] (późniejszego dowódcy [[UPA]]). Grupę 200 instruktorów, rekrutujących się spośród Niemców Sudeckich, przysłała na Ruś [[Abwehra]]. W krótkim czasie Sicz Karpacka stała się dobrze wyszkoloną formacją z kompetentnymi dowódcami i wysokim morale. Sztab Siczy mieścił się w [[Chust|Chuście]], istniało pięć garnizonów. Dowództwa dziesięciu obszarów i organizacje lokalne prowadziły powszechne szkolenie wojskowe i polityczne. Siczowcy pełnili również funkcję policji i straży granicznej.
| |||