m
jęz.
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Courcelles (dyskusja | edycje) m (GR) File renamed: File:SaltLake Pensacola NO.jpg → File:USS Salt Lake City (CA-25), USS Pensacola (CA-24) and USS New Orleans (CA-32) at Pearl Harbor on 31 October 1943.jpg [[c:COM:FR#reasons|File renaming criterion #2]... |
m jęz. |
||
Linia 23:
Uzbrojenie główne krążowników ciężkich było wyjątkowo jednolite - w zdecydowanej większości okrętów składało się z 8 lub 9 dział kalibru 203 mm, rozmieszczonych w dwu- lub trzydziałowych [[wieża artyleryjska|wieżach]]. Japońskie cztery mniejsze krążowniki ciężkie typów ''Furutaka'' i ''Aoba'' miały 6 dział, podobnie jak brytyjski typ ''Exeter'', natomiast większe krążowniki japońskie miały 10 dział w 5 wieżach.
Jedyne wyjątki odnośnie kalibru dział stanowiły trzy niemieckie tzw. "[[pancernik kieszonkowy|pancerniki kieszonkowe]]" (''panzerschiff'') uzbrojone w 6 dział kalibru 280 mm, będące jednak okrętami trudnymi do jednoznacznego zaklasyfikowania, gdyż były zbudowane na zamianę starych pancerników i nie odnosiły się do nich ograniczenia dotyczące ciężkich krążowników, także wielkościowe (
Artyleria pomocnicza składała się z uniwersalnych dział średniego kalibru umieszczonych zwykle w dwulufowych wieżach, przeznaczonych do zwalczania celów zarówno nawodnych jak i powietrznych. W związku z wzrastającym zagrożeniem ze strony samolotów montowano coraz większą liczbę szybkostrzelnych małokalibrowych działek przeciwlotniczych o kalibrze od 20 do 40 mm. Dobrym przykładem mogą być okręty japońskie, np. wspomniany krążownik "Atago" miał na początku 4 [[działo uniwersalne|działa uniwersalne]] 120 mm i 8 [[działko przeciwlotnicze|działek przeciwlotniczych]] 25 mm; z czasem wymieniono działa 120 mm na 8 x 127 mm, dodano 8 działek 25 mm, a po kolejnych modernizacjach liczba działek wzrastała do 32, a potem do 60.
Linia 38:
Pierwsze francuskie okręty tej klasy, [[Krążowniki typu Duquesne|typu ''Duquesne'']], były praktycznie nieopancerzone, a włoskie były słabo opancerzone, jednakże w latach trzydziestych Francuzi zbudowali silnie opancerzony krążownik "[[Algérie]]" (burty 110 mm), a Włosi serię 4 krążowników [[krążowniki typu Zara|typu ''Zara'']] o wyporności 11 500 ton, z najlepszym wówczas opancerzeniem burt 150 mm.
Amerykańskie okręty wczesnych typów np. [[USS_Houston_(CA-30)|''Houston'']] i [[USS_Northampton_(CL-26)|''Northampton'']], o wyporności 9010 ton, miały opancerzenie: 95 mm na burtach, 51 mm na pokładzie, 63 mm - wieże artylerii głównej, jednak już kolejne typy amerykańskich krążowników były jednymi z najlepiej opancerzonych okrętów tej klasy. Następne okręty typu [[Krążowniki_ciężkie_typu_New_Orleans|''New Orleans'']]
Większość okrętów japońskich legitymowała się większą wypornością od ich zachodnich odpowiedników, jednakże grubość ich pancerza burtowego nie przekraczała 102 mm, znacznie słabiej opancerzone były wieże. Wspomniane już okręty typu ''Atago'' miały stosunkowo silną konstrukcję i potężną nadbudówkę. Działa były rozmieszczone aż w 5 wieżach - razem wzięte, utrudniało to wzmocnienie opancerzenia (każda z wież musiała mieć własne [[barbeta|barbety]] i ciągi amunicyjne, które dużo ważyły). Pancerz burtowy miał grubość 125 mm w okolicy komór amunicyjnych, pokładowy 35 mm, a artylerii 25 mm - jak na okręt o wyporności 13 400 ton nie są to najwyższe wartości.
|