Muhammad Szibani: Różnice pomiędzy wersjami

Ojciec Szibaniego zmarł ok. 1459/1460 i wraz ze swoim bratem Mahmudem (żył 1454 - 1501), który miał pozostać jego towarzyszem przez całe życie, znalazł się on pod kuratelą swojego dziadka, [[Abu al-Chajr-chan|Abulchajra]] (1428 - 1468). Abulchajr umieścił braci najpierw pod opieką "Ujghur Baj Szajcha", który prawdopodobnie był odpowiedzialny za naukę z książek, następnie zaś Karaczin Bega, uczącego ich polowania i wojaczki. Dzieciństwo i młodość Szibani spędził w [[Sygnak]]u nad dolną [[Syr-daria|Syr-darią]] i jego okolicach, gdzie swój obóz miał jego dziadek. Kiedy po śmierci Abulchajra utworzona przez niego konfederacja rozpadła się Karaczin Beg zabrał braci do [[Astrachań|Astrachania]], prawdopodobnie szukając opieki miejscowych chanów (zob. [[Wielka Orda]], [[Chanat Astrachański]]). Ze względu na problemy w samym Astrachaniu cała trójka szybko jednak opuściła to miejsce. Chronologia życia Szibaniego aż do roku 1500 nie jest zbyt jasna. Po opuszczeniu Astrachania wraz z bratem udał się on z powrotem do Sygnaku, jednak po najwidoczniej nieudanej próbie zdobycia jakiejś pozycji w regionie obaj byli zmuszeni szukać schronienia w [[Buchara|Bucharze]]. Przez następne dwa lata Szibani służył jako najemnik w służbie [[emir]]a klanu [[Arghun]], Sultana Alego Tarchana, by następnie powrócić w rejon środkowej Syr-darii, gdzie dowódca twierdzy Arkuk zaoferował uznanie jego zwierzchności. Jakiś czas później udało mu się zdobyć lub też ofiarowano mu Sygnak, stolicę jego dziadka. Cały region Syr-darii był wówczas polem walki pomiędzy [[Chanat Kazachski|Kazachami]], potomkami [[Miranszah]]a (1405 - 1407) z rodu [[Timurydzi|Timurydów]], którzy dzierżyli [[Samarkanda|Samarkandę]] i Bucharę, oraz [[Chanat Czagatajski|Czagataidami]] z [[Mogolistan]]u z centrum w [[Taszkent|Taszkencie]]. Przy ciągle zmieniającej się sytuacji Szibani tylko czasami odnosił zwycięstwa, najczęściej jako najemnik którejś ze stron<ref>{{Cytuj książkę | autor r=R. D. McChesney | rozdział=Shībānī Khān | nazwisko=Bosworth | imię=C.E. | nazwisko2=Van Donzel | imię2=E. | nazwisko3=Heinrichs | imię3=W.P. | nazwisko4=Lecomte | imię4=G. | autor link= | inni= | tytuł=The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Volume IX | data=1997 | wydawca=E.J. Brill | miejsce=Leiden | isbn=90-04-10422-4 | strony=426}}; {{Cytuj książkę | odn=tak | autor r=R. D. McChesney | rozdział=The Chinggisid Restoration in Central Asia: 1500 - 1785 | nazwisko=DiCosmo | imię=Nicola | nazwisko2=Frank | imię2=Allen J. | nazwisko3=Golden | imię3=Peter B. | tytuł=The Cambridge History of Inner Asia: The Chinggisid Age | data=2009 | wydawca=Cambridge University Press | miejsce=Cambridge | isbn=0521243041 | strony=292}}</ref>.

 

 

W roku 1502 Szibani przeprowadził udaną wyprawę do Kotliny Fergańskiej i zajął Taszkent. W następnym roku powrócił do Kotliny i pokonał w walnej bitwie połączone siły swojego dawnego mocodawcy Sultana Mahmuda i jego brata [[Sultan Ahmad-chan|Sultana Ahmada]] (1487 - 1504) oraz zajął ją ostatecznie. W roku 1505 po dziesięciomiesięcznym oblężeniu zdobył [[Köneürgenç|Urgencz]], a następnie [[Balch (miasto)|Balch]], zagrażając tym samym także reszcie posiadłości Husajna Bajkary. Stary władca znajdował się w konflikcie zarówno ze swoimi buntowniczymi emirami, jak i synami, pomimo to zmobilizował przeciwko Szibaniemu armię i zamierzał wyruszyć w pole. Okazało się jednak że nie jest już zdolny do prowadzenia wojska i zmarł w 1506 roku. Jego synowie, [[Badi-az Zaman]] (1506 - 1507) i [[Muzaffar Husajn]] (1506 - 1507), nie byli dla Szibaniego żadnymi przeciwnikami i w roku 1507 zajął on [[Herat (miasto)|Herat]] niemal bez walki, po czym zdobył także [[Kandahar]]. W następnym roku Szibani udał się do zachodniego [[Chorasan]]u, zajmując [[Meszhed]], [[Niszapur]], [[Sabzewar]], [[Bastam]] i [[Gorgan|Astarabad]]. Tym samym proces podboju posiadłości Timurydów został zakończony<ref>{{Cytuj książkę | autor r=R. D. McChesney | rozdział=Shībānī Khān | nazwisko=Bosworth | imię=C.E. | nazwisko2=Van Donzel | imię2=E. | nazwisko3=Heinrichs | imię3=W.P. | nazwisko4=Lecomte | imię4=G. | autor link= | inni= | tytuł=The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Volume IX | data=1997 | wydawca=E.J. Brill | miejsce=Leiden | isbn=90-04-10422-4 | strony=427}}; {{Cytuj książkę | nazwisko= Adle (ed.) | imię=Chahryar | nazwisko2= Habib (ed.) | imię2=Irfan |autor r=R.G. Mukminova and A. Mukhtarov | rozdział=The Khanate (Emirate) of Bukhara | inni= | autor link= | tytuł= History of Civilizations of Central Asia. Vol. V: Development in Contrast: from the sixteenth to the mid-nineteeth century | data=2003 | wydawca=UNESCO | miejsce= | isbn=92-3-103876-1 | strony=37}}; {{Cytuj książkę | odn=tak | autor r=R. D. McChesney | rozdział=The Chinggisid Restoration in Central Asia: 1500 - 1785 | nazwisko=DiCosmo | imię=Nicola | nazwisko2=Frank | imię2=Allen J. | nazwisko3=Golden | imię3=Peter B. | tytuł=The Cambridge History of Inner Asia: The Chinggisid Age | data=2009 | wydawca=Cambridge University Press | miejsce=Cambridge | isbn=0521243041 | strony=292}}</ref>{{odn|Dale|2004|s=80, 127, 213}}.