Wersja z 19:37, 13 kwi 2017 edytuj MetjuLFC (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 32 525 edycji →‎Bibliografia: linki zewnętrzne ← poprzednia edycja		Wersja z 01:46, 26 maj 2017 edytuj anuluj edycję Openbk (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 86 554 edycje WP:SK+ToS+mSK+Bn, drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 32: {{Medalista infobox/reprezentacja\|TUN}} {{Medalista infobox/nagłówek\|[[Igrzyska panarabskie]]}} {{Medalista infobox/wiersz\|1\|~~Ad-Dauha~~Doha 2011\|gra pojedyncza}} {{Medalista infobox/wiersz\|2\|~~Ad-Dauha~~Doha 2011\|gra podwójna}} {{Medalista infobox/nagłówek\|[[Igrzyska śródziemnomorskie]]}} {{Medalista infobox/wiersz\|2\|[[Igrzyska Śródziemnomorskie 2013\|Mersin 2013]]\|[[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Igrzyskach Śródziemnomorskich 2013\|gra podwójna]]}} Linia 43: Al-Dżaziri zadebiutował w rozgrywkach [[Association of Tennis Professionals\|zawodowego touru]] w kwietniu 2002 roku, jeszcze jako amator, w turnieju rangi Futures w Sidi-Fredj, a pierwszy mecz wygrał cztery miesiące później w Tunisie. Od początku kariery występował głównie w futuresach w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie, a wraz z poprawą pozycji rankingowej rozpoczął także starty w imprezach [[ATP Challenger Tour]] w Europie. Pierwszy przełom w karierze nadszedł w roku 2006, kiedy al-Dżaziri złamał granicę 300. pozycji w zawodowym rankingu. Niedługo potem doznał kontuzji kolana, która wyeliminowała go z gry na dwa lata. Kolejnym przełomem był rok 2011 – Tunezyjczyk awansował z 333. na 118. lokatę. W sezonie al-Dżaziri wygrał trzy turnieje rangi Futures, osiągnął pierwszy finał imprezy challengerowej (Samarkand), zanotował triumf w imprezie tej rangi (Genewa), a także po raz pierwszy wystąpił w turnieju wielkoszlemowym. Tunezyjski tenisista udanie przebrnął eliminacje podczas [[US Open 2011\|US Open]] i wygrał mecz pierwszej rundy z [[Thiemo de Bakker]]em. W kolejnej rundzie musiał uznać wyższość [[Mardy Fish\|~~Mardy'ego~~Mardy’ego Fisha]]. W sezonie 2012 al-Dżaziri osiągnął kolejne trzy finały turniejów challengerowych, a także wystąpił w imprezach głównego cyklu rozgrywkowego (najpierw dzięki ~~"dzikiej~~„dzikiej ~~karcie"~~karcie” w [[Qatar ExxonMobil Open 2012\|~~Ad-Dausze~~Dosze]] i [[Dubai Duty Free Tennis Championships 2012 (mężczyźni)\|Dubaju]], zaś bez pomocy organizatorów w [[Grand Prix Hassan II 2012\|Casablance]] i [[Barcelona Open Banc Sabadell 2012\|Barcelonie]]). Zdołał też dotrzeć do drugiej rundy turnieju singlowego podczas wielkoszlemowego [[French Open 2012 (gra pojedyncza mężczyzn)\|French Open]]. 19 marca 2012 roku al-Dżaziri awansował na 93. miejsce w rankingu ATP, stając się pierwszym Tunezyjczykiem, który był notowany w czołowej setce świata. W tym samym roku zagrał w [[Gra pojedyncza mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012\|grze pojedynczej]] igrzysk olimpijskich w Londynie. Awansował tam do 2 rundy, w której poniósł porażkę z [[John Isner\|Johnem Isnerem]]. Od początku kariery Tunezyjczyk trenuje w krajowym ośrodku tenisowym w Tunisie pod okiem Walida Jallaliego. Od roku 2000 reprezentuje Tunezję w rozgrywkach Pucharu Davisa.

Malik al-Dżaziri: Różnice pomiędzy wersjami