Antony Polonsky: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ytabak (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, drobne techniczne
WP:SK+ToS+Bn+mSI, wikizacja, ilustracja, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Antony Polonsky.jpg|mały|Antony Polonsky (2015)]]
'''Antony Polonsky''' (ur. w [[1940]] w [[Johannesburg]]u) – [[historyk]] stosunków polsko-żydowskich.
 
== Życiorys ==
Urodził się w Johannesburgu, w rodzinie żydowskiej, której przodkowie w XIX wieku wyemigrowali do Afryki z terenów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
 
Studiował historię i nauki polityczne na Uniwersytecie[[University of the Witwatersrand]]. W 1961 wyjechał do Wielkiej Brytanii na stypendium Rhodesa do [[Worcester College]] i [[St Antony’s College]]. W 1970 roku został mianowany wykładowcą historii [[London School of Economics|London School of Economics and Political Science]]. W 1964 skorzystał z możliwości wyjazdu do Polski, w ramach stypendium [[British Council]], gdzie miał zbierać materiały do pracy na temat konfliktu Józefa Piłsudskiego z parlamentem. W trakcie tego pobytu prowadził jednak głównie badania dotyczące polskich Żydów w okresie Zagłady. W latach następnych uzyskał w Oksfordzie[[Oksford]]zie doktorat z historii nowożytnej, a następnie został zatrudniony w London School of Economics and Political Science, gdzie przyznano mu stanowisko profesora. W latach 1992-19991992–1999 pracował na Uniwersytecie [[Brandeis University]] w Waltham/Boston w [[Massachusetts]] w Stanach Zjednoczonych. W 1989 otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany ''visiting professor'' w East European Jewish History at Brandeis University w Waltham. Tam pracował w latach 1993-19981993–1998. Był także profesorem wizytującym na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]], w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu i na Uniwersytecie w [[Kapsztad]]zie, Oxford Centre for Hebrew and Jewish Studies, członkiem honorowym SaintSt Antony’s College w Oksfordzie i [[University College]] w Londynie. Od 1986 roku nieprzerwanie redaguje i wydaje periodyk „[[Polin. Studies in Polish Jewry]]”. Był założycielem, a obecnie jest wiceprezesem [[Institute for Polish-Jewish Studies]] w Oksfordzie i American Association for Polish-Jewish Studies w Cambridge (Mass.) oraz członkiem Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum [[Auschwitz-Birkenau]]. Był przez sześć lat członkiem Rady Deputowanych Żydów w Wielkiej Brytanii. W 1999 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej. W 2006 r. nagrodę Rafaela Scharfa za wybitne osiągnięcia w ochronie i propagowaniu dziedzictwa polskich Żydów. W 2010 roku otrzymał tytuł doktora ''honoris causa'' Uniwersytetu Warszawskiego, w 2014 został doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2011 otrzymał Kulczycki Books Prize, w 2012 został laureatem Nagrody Pro Historia Polonorum za ''The Jews in Poland and Russia'', jako najlepszą obcojęzyczną książkę dotyczącą historii Polski.
 
Jest autorem kilkunastu książek oraz licznych publikacji ogłoszonych w czasopismach historycznych. Główny konsultant naukowy wystawy stałej [[Muzeum Historii Żydów Polskich]].
 
== Wybrane publikacje ==