Spycimir Leliwita: Różnice pomiędzy wersjami

Prawdopodobnie już w czasach króla [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]] był jego zaufanym dyplomatą, a później jednym z wychowawców królewicza i późniejszego króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Jako jego poseł reprezentował Królestwo Polskie w sprawach najwyższej wagi państwowej. Jego osoba jest symbolem polskiej dumy, poczucia wartości i braku kompleksów niższości ówczesnego społeczeństwa polskiego. On to miał w na dworze króla czeskiego [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]] w Pradze wygłosić legendarną wręcz mowę polityczną. Przechowała się ona w relacji kanclerza cesarskiego do Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego z 1357<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Czacki | imię = Tadeusz | tytuł = Dzieła | tom = III | strony = 112}}, cyt. za: {{Cytuj książkę | nazwisko = Gloger | imię = Zygmunt | tytuł = [[s:Encyklopedia staropolska/Złota wolność|Encyklopedia staropolska]] | tom = IV}}</ref>:

Miał kilku synów m.in. [[Jan z Melsztyna|Jana]], kasztelana krakowskiego, który dał początek [[Melsztyńscy|Melsztyńskim]], i [[Rafał z Tarnowa|Rafała]], podkomorzego sandomierskiego i kasztelana wiślickiego, od którego wywodzą się [[Tarnowscy herbu Leliwa|Tarnowscy]]. Jego wnuczka, Jadwiga, będziezostała w dniu 15 lutego R. Pańskiego 1386 matką chrzestną wielkiego księcia Jagiełły na Wawelu. Jego prawnuczka -– Elżbieta (primo voto Granowska), zostaniezostała w 1417 r. żoną Władysława Jagiełły i królową Polski <ref>{{Cytuj|autor=Andrzej Nowak|tytuł=Dzieje Polski. Tom 3. "Królestwo zwycięskiego orła", str. 83|data=Kraków 2017}}</ref>