Carl Gustaf Mannerheim: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: drobne redakcyjne |
→Znaczenie: drobne redakcyjne |
||
Linia 65:
== Znaczenie ==
Stał na czele fińskiego ruchu niepodległościowego w czasie I
Napisał we „Wspomnieniach” (''Minnen'', t. I, s. 22, tłum. AvF):<br />„''Konie pułku były czarne, a pułk nadal nazywano „[[Huzarzy|huzarami]] śmierci”, pamiętając czasy, gdy był pułkiem huzarskim. [[Dolman]] był czarny ze srebrnymi [[haft]]ami i [[naramiennik|galonami]], co bardzo odpowiadało mym młodzieńczym upodobaniom. Nic nie miałem przeciwko temu, że zostałem stacjonowany w Polsce, którą później z radością ponownie zobaczyłem. Im bardziej poznawałem Polaków, tym lepiej ich rozumiałem i świetnie się czułem między nimi.”''
Linia 74:
* zatrzymanie ofensywy 3-krotnie silniejszej [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] przy 10-krotnie mniejszych stratach (25000 do 250000) w czasie [[Wojna zimowa|wojny zimowej 1939–1940]].
W grudniu 2004 r. Mannerheim został wybrany w fińskim programie telewizyjnym „Suuret suomalaiset” (Wielcy Finowie) największym Finem w dotychczasowej historii kraju.
W listopadzie 2010 r. nakładem [[Wydawnictwo Replika|Wydawnictwa Replika]] ukazało się polskie wydanie biografii Mannerheima autorstwa Jonathana Clementsa.
== Życie prywatne ==
|