Brunszwik: Różnice pomiędzy wersjami

|opis zdjęcia = Zdjęcie lotnicze centrum miasta w kierunku południowo-wschodnim. Na pierwszym planie kościoły Św. Piotra, Franciszkanów, Św. Andrzeja (za nim [[Herzog Anton Ulrich-Museum]]), Św. Katarzyny, w głębi [[Plac Zamkowy w Brunszwiku|Burgplatz]] z [[Zamek Dankwarderode|zamkiem Dankwarderode]] i [[Katedra w Brunszwiku|katedrą]], Rezydencja, Nowy Ratusz, kościół Św. Magnusa, teatr miejski.

Na początku XIX wieku dokonano zmian w systemie obronnym miasta, zniwelowano wały, na miejscu ich - wzdłuż rzeki [[Oker (rzeka)|Oker]] - powstały promenady, zaś na rogatkach przy drogach wylotowych powstały klasycystyczne wartownie. W latach 1809-1813 Brunszwik należynależał do [[Królestwo Westfalii|Królestwa Westfalii]]. W 1838 powstała pierwsza linia kolejowa łącząca Brunszwik z [[Wolfenbüttel]]. Druga połowa XIX wieku to okres wzmożonej industrializacji – rozwinął się przede wszystkim przemysł maszynowy i spożywczy (konserwowy i cukrowy). W 1890 liczba mieszkańców miasta przekroczyła 100 tysięcy. Do 1918 roku był stolicą [[Księstwo Brunszwiku|Księstwa Brunszwiku]], a następnie przywrócono mu status [[Freistaat Braunschweig|wolnego miasta]]. Rozwinął się przemysł samochodowy, zbrojeniowy, powstała fabryka instrumentów muzycznych. Miasto doznało poważnych zniszczeń podczas nalotów wojsk brytyjskich i amerykańskich w październiku 1944. W mieście pracowały tysiące robotników przymusowych. W latach 1943-1945 zmarło przynajmniej 360 [[Zakłady dla dzieci robotnic zagranicznych w III Rzeszy|dzieci odebranych robotnicom]], np. w ''Entbindungsheim für Ostarbeiterinnen''. Gruntowna odbudowa miasta trwała długo. Historyczne centrum otrzymało nowoczesną zabudowę, rekonstrukcja części historycznej ograniczyła się do terenów dawnych pięciu osad.

** [[Katedra w Brunszwiku|Katedra pw. Świętych Błażeja, Jana Chrzciciela i Tomasza Becketta]] – [[sztuka romańska|romańska]] z XII wieku rozbudowana w XV wieku. Cenny wystrój wnętrza tworzą m.in. dzieła romańskiej rzeźby – [[Krucyfiks Imervarda|Krzyż Imerwarda]], brązowy [[Świecznik siedmioramienny (Brunszwik)|świecznik siedmioramienny]] i [[Ołtarz Najświętszej Marii Panny (Brunszwik)|stół ołtarzowy]]. . Pośrodku nawy monumentalny wczesnogotycki nagrobek tumbowy Henryka Lwa i żony [[Matylda Plantagenet|Matyldy Plantagenet]] z rzeźbami zmarłych na płycie wierzchniej. Z katedrą i jej fundatorem związane są także cenne dzieła sztuki obecnie rozproszone na świecie, m.in. [[Skarbiec Welfów]] oraz [[Ewangeliarz Henryka Lwa]]. Ściany i sklepienia zdobi cenna późnoromańska polichromia z cyklami figuralnymi m.in. życia patronów katedry.; Ponadtoponadto liczne figury gotyckie i renesansowe epitafia. ;

** [[Ratusz Starego Miasta w Brunszwiku|Ratusz]] – gotycki, z XIV wieku, z bogatą dekoracją rzeźbiarską m.in. cykl figur władców niemieckich z ich małżonkami (od [[Henryk I Ptasznik|Henryka I]] do [[Otton I Dziecię|Ottona]] – księcia [[Księstwo Braunschweig-Lüneburg|Brunszwik-Lüneburga]]). Obecnie oddział Muzeum Miejskiego (''Städtisches Museum'') z cennymi zbiorami średniowiecznego rzemiosła artystycznego;

** [[Kościół św. Marcina w Brunszwiku|Kościół Świętego Marcina]] ''(St. Nartini'') – romańsko-gotycki z XII wieku, gruntownie rozbudowany w XIV wieku. Wewnątrz m.in. barokowy ołtarz główny, dzieło [[Anton Detlev Jenner|Antona Detleva Jennera]] z pocz. XVIII wieku, organy z XVIII w., manierystyczna ambona z pocz. XVII wieku. W przykościelnej kaplicy Św. Anny ''(St. Anna)''z gotycką dekoracją rzeźbiarską późnogotyckie stalle i manierystyczna chrzcielnica. Na zewnątrz liczne gotyckie rzeźby tworzące cykle figuralne (m.in. figury biskupów, apostołów, oraz [[Panny Mądre i Panny Głupie|panien mądrych i panien głupich]]); Portaleportale: zachodni romański z XII w. i dwa południowe, gotyckie z tympanonami przedstawiającymi ''[[Baranek Boży|Agnus Dei]]'' i zaśnięcie NMP.

* Zespół zabytkowy Nowego Miasta –, na północ od zamku –, w skład którego wchodzą:

** Kościół Świętego Andrzeja ''(St. Andreas)'' – znany od 1160, obecny gotycki z XIV w.; Uwagęuwagę zwraca dwuwieżowy [[westwerk]] z bogato dekorowanym [[maswerk]]owym oknem dzwonnicy oraz wieża południowa o wys. 93 m (niegdyś była wyższa – 122 m);