Mao Zedong: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
drobne redakcyjne |
||
Linia 129:
=== Jako przywódca Chin ===
{{Osobny artykuł|Chińska Republika Ludowa}}
1 października 1949 roku Mao Zedong proklamował [[Chińska Republika Ludowa|Chińską Republikę Ludową]] ze stolicą w Pekinie. Po utworzeniu ChRL pozostało jedynie kilka kuomintangowskich punktów oporu które zostały jednak zdobyte do maja 1950 roku<ref>Cook, Chris Cook. Stevenson, John. (2005). ''The Routledge Companion to World History Since 1914''. Routledge. {{ISBN|0-415-34584-7}}. s. 376.</ref>. Z kolei w grudniu 1949 roku Czang ogłosił [[Tajpej]] na Tajwanie tymczasową stolicą kuomintangowskiej Republiki Chińskiej i w dalszej mierze rościł sobie prawo do sprawowania władzy w całych Chinach. W przeciągu 1950 roku komuniści ruszyli na kontrolowane przez KMT przybrzeżne wyspy
Po utworzeniu ChRL Mao mianowany został na przewodniczącego Centralnego Rządu Ludowego. W tym okresie rządów Mao nazywany był Przewodniczącym Mao (毛主席, ''Máo Zhǔxí'') lub Wielkim Liderem Przewodniczącym Mao (伟大领袖毛主席, ''Wěidà Lǐngxiù Máo Zhǔxí'')<ref>Cheek T, ed. (2002). Mao Zedong and China’s Revolutions: A Brief History with Documents. New York: Palgrave Macmillan. s. 125. {{ISBN|0-312-25626-4}}. „The phrase is often mistakenly said to have been delivered during the speech from the Gate of Heavenly Peace, but was first used on September 21, at the First Plenary Session of the Chinese People’s Political Consultative Conference, then repeated on several occasions”.</ref>. Po objęciu władzy zamieszkał w zespole budynków [[Zhongnanhai]] nieopodal pekińskiego [[Zakazane Miasto|Zakazanego Miasta]]<ref>Li 1994, s. xi.</ref>. W 1950 odbył podróż do Moskwy, w trakcie której wynegocjował zwrot przez ZSRR zagarniętych w 1945 portów [[Lüshunkou|Lüshun]] i [[Dalian]], a także [[Kolej Wschodniochińska|Kolei Wschodniochińskiej]]. W tym samym roku wojska chińskie dokonały interwencji w [[Tybet (region)|Tybecie]] w wyniku której włączono ten region w skład ChRL. W 1954 objął stanowisko przewodniczącego ChRL, z którego zrezygnował 5 lat później. Jednakże do końca życia (z przerwami) zachował faktyczną władzę nad państwem.
| |||