Peruka: Różnice pomiędzy wersjami

Peruki były noszone już w [[starożytny Egipt|starożytnym Egipcie]]. Egipcjanie golili sobie głowy i zastępowali je perukami, głównie ze względów estetycznych. Peruki były popularne w XVI i XVII wieku, jednak największy okres popularności peruk przypadł na wiek XVIII. Rozpropagował je głównie [[Ludwik XIV]]. Peruka świadczyła wtedy o zamożności właściciela. W imperium brytyjskim w XVIII wieku peruki były jednym z elementów strojów prawników oraz wyższego duchowieństwa (w niektórych krajach tradycja ta przetrwała do dziś). Pod koniec XIX wieku, jedyną grupą społeczną, wśród których ich noszenie było na porządku dziennym, były ortodoksyjne żydowskie mężatki. Wedle żydowskiego prawa ich włosy nie powinny być widoczne, co związane było z wymogami skromności<ref>{{Cytuj stronę | url = https://perukikrakow.pl/ | tytuł = Historia peruk | nazwisko = Rojek | imię = Zofia | data dostępu = 2017-06-12}}</ref>. W Polsce za [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] zaczęto peruki nosić w Warszawie.<ref>{{Cytuj stronę | url = https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Peruki | tytuł = Encyklopedia staropolska | autor = Zygmunt Gloger | data dostępu = 2017-06-02}}</ref>. Były wtedy także tradycyjnym elementem stroju [[sędzia|sędziego]].