Monument to the Great Fire of London: Różnice pomiędzy wersjami

Monument został zbudowany w latach 1671-1677. Został on zaprojektowany przez [[Christopher Wren|Christophera Wren]] oraz [[Robert Hooke|Roberta Hooke]]. Ma on wysokość 62 metrów i stoi w odległości 62 metrów od miejsca gdzie 2 września 1666 roku rozpoczął się [[Pożar Londynu|Wielki pożar Londynu]] czyli piekarni która znajdowała się na ulicy Pudding Lane. Jako miejsce budowy wybrano teren na którym stał kościół St Margaret New Fish Street – jeden z pierwszych kościołów który spłonął podczas pożaru. Na szczycie początkowo miała znajdować się statua [[Karol II Stuart|Karola II Stuarta]], lecz w związku z tym, iż samemu królowi pomysł się nie spodobał został wybrany drugi projekt - pozłacanej płonącej urny. Wedle pierwotnych intencji projektantów na co dzień miał on służyć jako miejsce różnych eksperymentów robionych przez członków [[Royal Society]], lecz wibracje wytwarzane przez ruch uliczny spowodowały że zrezygnowano z tego pomysłu. Monument stał się miejscem dostępnym dla zwiedzających i licznie odwiedzanym, gdyż z balkonu widokowego można podziwiać panoramę [[Londyn]]u. Po kilku samobójczych skokach z tarasu widokowego postanowiono w 1842 roku zamontować na nim metalową klatkę. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Monument był zamknięty dla zwiedzających, otwarto go ponownie 13 sierpnia 1946 roku. W latach 1831, 1954 i 2007 zostały przeprowadzane gruntowne remonty. Po ostatnim remoncie w związku z tym, iż Monument nie jest dostosowany dla ludzi niepełnosprawnych, została udostępniona możliwość zobaczenia panoramy rozciągającej się z tarasu bez wchodzenia na niego przy wykorzystaniu panoramicznej kamery, która na żywo przekazuje obraz ze szczytu<ref>[http://www.themonument.info/history/introduction.html „themonument.info – History - Introduction”]</ref>.

 

[[Plik:Monument London.jpg|thumb|Monument - płaskorzeźba]]