Johannes Gutenberg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Księga Sybilli: int., drobne redakcyjne, jęz.
Linia 86:
[[Plik:Gutenberg Bible (Pelplin copy) 03.jpg|thumb|Egzemplarz Biblii 42-wierszowej wydanej w dwóch tomach (pierwszy otwarty, drugi – w oryginalnej XV-wiecznej oprawie – zamknięty), przechowywanej w [[Muzeum Diecezjalne w Pelplinie|Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.muzeum.diecezja.org/muzeum/nasze-zbiory/biblia-gutenberga/| tytuł = Biblia Gutenberga | opublikowany = Muzeum Diecezjalne w Pelplinie | data dostępu = 2017-04-19}}</ref>]]
{{osobny artykuł|Biblia Gutenberga}}
Szczególne miejsce wśród druków Gutenberga ma Biblia 42-wierszowa, zwana Biblią Gutenberga, wydawana w Moguncji w latach 1452–1455, uważana za arcydzieło [[typografia|typografii]]. Nie ma ona strony tytułowej, informacji o wydawcy ani numeracji stron. Charakteryzuje się niedoścignionym [[skład tekstu|składem tekstu]]. Zastosowano [[Tekstura gotycka|teksturę gotycką]], czcionkę mniejszą niż pismo „Donatów i Kalendarzy”, ale o bardziej eleganckim wyglądzie. Biblia oprawiana była zazwyczaj w dwóch tomach: pierwszy obejmował 224 karty, a drugi 319 kart (z czego dwie niezadrukowane). Tekst złożony był w dwóch [[szpalta]]ch, wbrew nazwie nie zawsze zawierających 42 wiersze (na niektórych stronach było ich 40 lub 41){{odn|Pirożyński|2002|s=84–98}}.
 
Gutenberg stosował niekiedy kosztowną technikę druku dwubarwnego przy drukowaniu pierwszych stron Biblii, tych o liczbie wierszy mniejszej niż 42 (nagłówki i numery rozdziałów drukowane były na czerwono, a pozostały tekst na czarno). O wiele bardziej opłacalne dla wydawcy było jednak wydawanie Biblii w całości składających się ze stron o 42 wierszach, których test był drukowany w całości na czarno. Do produkcji wykorzystano wysokiej jakości papier sprowadzany z [[Piemont]]u. Wydrukowane egzemplarze były następnie [[rubrykowanie|rubrykowane]], [[iluminacja książki|iluminowane]] i [[oprawa (poligrafia)|oprawiane]]. Szacuje się, że powstało 30-35 egzemplarzy na [[pergamin]]ie i 140-145 na papierze<ref group="uwaga" >Znane są też inne obliczenia. Zdaniem Leonharda Hoffmanna powstało 45 egzemplarzy na pergaminie i 135 na papierze.</ref>. Przetrwało 48 egzemplarzy (36 na papierze, 12 na pergaminie){{odn|Pirożyński|2002|s=84–98}}.