Wersja z 20:57, 23 maj 2017 edytuj Michał Sobkowski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 127 658 edycji poprawa przek., WP:SK, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 16:43, 21 cze 2017 edytuj anuluj edycję 176.118.141.232 (dyskusja) →‎Okres powojenny: poprawka stylistyczna - imię nazwisko marynarza przed opisem jego funkcji Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 136: [[Plik:Glos Robotniczy, Lodz, 1954 XI 4, nr 262, s. 2 - ms Batory.jpg\|thumb\|Wycinek prasowy z opisem wypadku na m/s „Batory” 3 XI 1954 na M. Śródziemnym k. Krety; „Głos Robotniczy” [Łódź], 4 XI 1954, nr 262, s. 2.]] Około 3 listopada 1954 roku koło [[Kreta\|Krety]], w czasie setnego rejsu liniowego, ogromna fala śmiertelnie poraniła Klemensa Misielskiego, jednego z marynarzy ~~(Klemensa Misielskiego)~~ pracujących na pokładzie dziobowym, a trzech dalszych (Jana Rutkowskiego, Stefana Stanisza i Mieczysława Bielińskiego) zmyła za burtę, ponadto lżejszych obrażeń doznali bosman Feliks Czyżewski oraz marynarze Zdzisław Krzywonia i Witold Madejski; po siedmiogodzinnych poszukiwaniach zmytych do morza marynarzy uznano za zaginionych<ref>„Głos Robotniczy” [Łódź], 4 XI 1954, nr 262, s. 2; inf. ''Tragiczny wypadek na m/s „Batory”''.</ref>. Wypadek spowodował zmianę na stanowisku dowódcy jednostki (kapitan Meissner, po procesie w Izbie Morskiej, oczyszczony z zarzutu spowodowania wypadku), którym z dniem 9 listopada 1954 roku został kpt. ż.w. Mirosław Głowacki, którego z kolei 9 sierpnia 1956 roku zastąpił kpt. ż.w. Franciszek Szudziński{{odn\|Drzemczewski\|Ślebioda\|2005\|s=183}}. Pod koniec października 1956 roku, tuż przed zablokowaniem, „Batory” opuścił [[Kanał Sueski]]. 26 stycznia 1957 roku zakończył ostatni rejs na linii pakistańsko-indyjskiej{{odn\|Drzemczewski\|Ślebioda\|2005\|s=297}}. Po nim postanowiono ponownie skierować „Batorego” na północny Atlantyk{{odn\|Drzemczewski\|Ślebioda\|2005\|s=59}}.

MS Batory: Różnice pomiędzy wersjami