Rudolf Weigl: Różnice pomiędzy wersjami

Profesor Weigl nigdy nie wyparł się swojej przybranej ojczyzny. Skutecznie przeciwstawił się prośbom i żądaniom Niemców, aby złożył wniosek o wpisanie na [[Volkslista|niemiecką listę narodowościową]], proponującemu generałowi SS [[Fritz Katzmann|Friztowi Katzmannowi]] odpowiedział: „Człowiek raz na całe życie wybiera sobie narodowość. Ja już wybrałem”<ref name="pestka">{{cytuj książkę |nazwisko=Pestka |imię=Wojciech |tytuł= Do zobaczenia w piekle. Kresowa apokalipsa: Ukraina, Polska, Białoruś |wydawca= Prószyński i S-ka |miejsce=Warszawa |data=2009 |strony=66 |isbn=978-83-7648-012-1}}</ref>.

Pomimo ogromnego osobistego ryzyka, udzielił on brawurowej odpowiedzi na propozycję generała SS Fritza Katzmanna – wysokiego rangą emisariusza [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]] (połączoną z subtelną groźbą nawiązującą do [[Mord profesorów lwowskich|mordu przez Gestapo lwowskich profesorów na Wzgórzach Wuleckich]]). Odpowiedź Weigla (było to w 1942 lub 1943) brzmiała następująco: „Jako biolog znam zjawisko śmierci i często myślę o śmierci, bo życie stało się takie smutne i beznadziejne. Więc możecie mi zrobić przysługę i mnie zabić, albo musicie mnie akceptować jako polskiego profesora narodowości polskiej”. Dodał także, że nie wypiera się swojego austriackiego pochodzenia, ale może mieć wątpliwą wartość dla Niemców czynienie honorów polskiemu profesorowi, który zhańbiłby się przyjmując ich propozycję<ref>http://www.lwow.home.pl/tyfus.html.</ref>.