Tadeusz Słobodzianek: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1978–1981 pisał recenzje teatralne pod pseudonimem Jan Koniecpolski, najpierw w ''Studencie'', następnie dla tygodnikaw „[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]”.

W 1981 debiutował jako dramaturg sztuką dla dzieci ''Baśń jesienna'' w reż. [[Rudolf Zioła|Rudolfa Zioły]] w [[Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu|Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu]], zaś jako reżyser w 1982 przedstawieniem ''Osmędeusze'' [[Miron Białoszewski|Mirona Białoszewskiego]], w tym samym teatrze w [[Kalisz]]u. Jako kierownik literacki, reżyser i dramaturg współpracowałWspółpracował z teatrami w [[Warszawa|Warszawie]], Krakowie, [[Łódź|Łodzi]], [[Poznań|Poznaniu]], [[Gdańsk]]u, Kaliszu i [[Białystok|Białymstoku]].jako Jakokierownik literacki, reżyser i dramaturg Pełniąc funkcję kierownik literacki i dramaturg, przyczynił się współtwórcado sukcesów [[Teatr Nowy w Łodzi|Teatru Nowego w Łodzi]]. W 1991 był współzałożycielem [[Teatr Wierszalin|Teatru Wierszalin]].

Wykładał "Sztukę Dialogu" w Laboratorium Reportażu na [[Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu WarszawskiegoUW]].

Od 2003 kieruje stworzonym przez siebie [[Laboratorium Dramatu]] (2005-2010 projekt był realizowany przy Towarzystwie Autorów Teatralnych, a obecnie przy Fundacji Sztuka Dialogu). Laboratorium Dramatu realizujeprowadzi teatr oraz pierwszą w Polsce Szkołę Dramatu (z siedzibą na ul. Olesińskiej 21 w Warszawie).

W latach 2010-2012 dyrektorbył dyrektorem [[Teatr na Woli|Teatru na Woli im. Tadeusza Łomnickiego]]. W 2012 roku objął stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy.