Królestwo Islandii: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków, infobox, merytoryczne
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Linia 94:
 
== II wojna światowa ==
9 kwietnia 1940 [[III Rzesza]] zajęła Danię i rozpoczęła jej [[Okupacja Danii|okupację]]. Już kilka godzin po zajęciu kraju przez [[Niemcy (naród)|Niemców]] połączenia komunikacyjne pomiędzy Danią a Islandią zostały zerwane. W związku z tym 10 kwietnia parlament Islandii poprosił komisarza do spraw Islandii [[Sveinn Björnsson|Sveinna Björnsson]] o przejęcie kontroli nad sprawami wewnętrznymi oraz zagranicznymi. W pierwszym roku wojny Islandia prezentowała stanowisko neutralne, sprzeciwiając się zarówno [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], jak i III Rzeszy. Kraj zastrzegał sobie suwerenność przed możliwością inwazji którejkolwiek ze stron. 10 maja 1940 rozpoczęła się ''Operacja Fork'' (brytyjska [[inwazja na Islandię]]). Około 800 brytyjskich żołnierzy i marynarzy wylądowało w porcie w Reykjavíku. [[Rząd Islandii]] był krytycznie nastawiony do sił inwazyjnych, jednakże 17 maja wraz z zajęciem kluczowych pozycji na Islandii oraz desantem 4 tysięcy żołnierzy brytyjskich, ówczesny premier Islandii, [[Hermann Jónasson]] wygłosił orędzie wzywające do traktowania sił inwazyjnych z gościnnością i szacunkiem. Siły [[Aliancialianci (II wojnywojna światowejświatowa)|alianckie]] pozostały na wyspie aż do zakończenia działań wojennych w 1945.
 
W szczytowym okresie okupacji wyspy na Islandii stacjonowało około 25 tysięcy żołnierzy brytyjskich. Dzięki ich stacjonowaniu praktycznie zlikwidowano [[bezrobocie]] w regionie Reykjavíku oraz innych strategicznie ważnych miejscach dla [[Brytyjczycy|Brytyjczyków]]. W lipcu 1941 na mocy porozumienia [[Stany Zjednoczone|amerykańsko]]-islandzkiego kontrolę nad wyspą przejęli [[Amerykanie]]. Brytyjczycy potrzebujący wojsk w innych regionach walk pozwolili na kontrolę militarną oraz stacjonowanie na wyspie sił amerykańskich. W kluczowym momencie na Islandii stacjonowało ponad 40 tysięcy żołnierzy amerykańskich, co się równało liczbie mężczyzn w wieku produkcyjnym na wyspie (populacja Islandii wynosiła wówczas około 120–130 tysięcy mieszkańców).