Rajd na Ocean Indyjski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Runab (dyskusja | edycje)
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Linia 26:
Przeciwko brytyjskiej Flocie Wschodniej, 26 marca 1942 wypłynął z zatoki Staring na [[Celebes]] silny japoński zespół floty pod dowództwem wiceadmirała [[Chūichi Nagumo]]. Jego trzonem było aż 5 dużych lotniskowców: "[[Shōkaku]]", "[[Zuikaku]]", "[[Akagi (1925)|Akagi]]", "[[Hiryū|Hiryu]]" i "[[Sōryū|Soryu]]", stanowiących główną siłę uderzeniową floty japońskiej (od zespołu atakującego wcześniej [[atak na Pearl Harbor|Pearl Harbor]] obecny zespół różnił się jedynie brakiem "[[Kaga]]"). Ponadto zespół składał się z 4 szybkich pancerników typu [[Okręty liniowe typu Kongō|''Kongo'']], 2 ciężkich krążowników, lekkiego krążownika i 8 niszczycieli. Zespół ten wypłynął z bazy [[Kendari]] 26 marca 1942 i wpłynął na Ocean Indyjski 1 kwietnia 1942, opływając od południa [[Jawa|Jawę]] i [[Sumatra|Sumatrę]].
 
Oprócz tego, drugi zespół wiceadmirała [[Jisaburō Ozawa|Ozawy]] w składzie lekkiego lotniskowca "[[Ryūjō (1931)|Ryūjō]]", 4 ciężkich krążowników typu [[krążowniki typu Mogami|''Mogami'']] kontradmirała [[Takeo Kurita|Kurity]], lekkiego krążownika i 4 niszczycieli, miał działać przeciw żegludze w [[Zatoka Bengalska|Zatoce Bengalskiej]], wypływając przez [[Cieśnina Malakka|Cieśninę Malakka]]. Cała operacja otrzymała kryptonim "C". Oprócz zniszczenia floty brytyjskiej, celem japońskiego wypadu było zabezpieczenie od strony morza posuwania się wojsk w [[Birma Brytyjska|Birmie]], a także zaznaczenie obecności na tym akwenie i demonstracja siły, mające zniechęcić Hindusów do udziału w wojnie po stronie [[alianci (II wojnywojna światowejświatowa)|aliantów]]. Mając informacje [[wywiad (instytucja)|wywiadu]] o wysłaniu japońskiego zespołu i jego sile, admirał Somerville otrzymał jednak rozkaz nie dążenia do bitwy, a jedynie ataku w sprzyjających warunkach.
 
Zespół japoński był znacznie silniejszy od sił, które mogli przeciwstawić im Brytyjczycy. Główną siłę uderzeniową stanowiło 114 bombowców nurkujących [[Aichi D3A|D3A1]] "Val", 123 samoloty torpedowo-bombowe [[Nakajima B5N|B5N2]] "Kate" i 105 myśliwców [[Mitsubishi A6M|A6M2]] "Zero" na pokładach lotniskowców głównego zespołu, ponadto 12 myśliwców i 15 B5N2 na "Ryūjō"<ref>R. Kaczmarek ''Wielkanoc...''. Spotyka się też inne dane, np. ogółem 146 D3A1, 114 B5N2, 117 A6M2 = 377, lub nawet 396 samolotów</ref>. Brytyjskie lotnictwo lądowe ([[Royal Air Force|RAF]]) bazujące na Cejlonie składało się z trzech dywizjonów myśliwców [[Hawker Hurricane]] (30. i 258. w Colombo oraz 261. w Trincomalee) - łącznie 54 samoloty oraz 11. Dywizjonu bombowego z 14 lekkimi bombowcami [[Bristol Blenheim]]. Ponadto, znajdowały się tam trzy dywizjony myśliwskie marynarki (FAA) z 40 myśliwcami [[Fairey Fulmar]]. Na pokładach lotniskowców było 37 myśliwców (12 [[Fairey Fulmar]], 16 [[Grumman F4F Wildcat|Grumman Martlet]] i 9 Sea Hurricane) oraz 57 przestarzałych samolotów torpedowych (45 [[Fairey Albacore]] i 12 [[Fairey Swordfish]])<ref>R. Kaczmarek ''Wielkanoc...''. Spotyka się też nieco inne dane</ref>.