Drzeworytnie warszawskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pernambuko (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Historia: linki zewnętrzne |
||
Linia 9:
Druga drzeworytnia została założona przy drukarni „[[Tygodnik Ilustrowany|Tygodnika Ilustrowanego]]” pod koniec 1859 roku przez [[Józef Unger|Józefa Ungera]], w której polskich drzeworytników szkolili sprowadzeni z Niemiec ksylografowie: G. Hähle, H. Kübler, J. Schübeler, Röber i in. W latach 80. XIX w. Drzeworytnia Ungera posiadała już własnych rytowników: [[Edward Gorazdowski|Edwarda Gorazdowskiego]], [[Józef Holewiński|Józefa Holewińskiego]], [[Józef Łoskoczyński|Józefa Łoskoczyńskiego]], Edwarda Nicza, [[Andrzej Zajkowski|Andrzeja Zajkowskiego]]. Opiekę nad drzeworytnią sprawowali kolejni kierownicy działu artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego”: [[Jan Feliks Piwarski]], [[Jan Nepomucen Lewicki|Jan Lewicki]], [[Juliusz Kossak]], [[Franciszek Tegazzo]], [[Józef Buchbinder]], Jan Konopacki, [[Miłosz Kotarbiński]]{{odn|Opałek|1949|s=16–17}}{{odn|Socha|1988|s=36, 40}}.
Trzecia drzeworytnia powstała przy czasopiśmie [[Kłosy (czasopismo)|„Kłosy”]], założona w 1865 roku przez wydawcę i współzałożyciela „Kłosów” Salomona Lewentala (1841–1902). Kierownikami drzeworytni był Aleksander Regulski, następnie Jan Styfi; pracowali w niej rytownicy m.in.: Stanisław Antoszewicz, Edward Gorazdowski, Józef Holewiński, Aleksander Malinowski, Edward Nicz, Kazimierz Piastuszkiewicz i Kazimierz Pomianowski{{odn|Szyndler|1981|s=119–121}}.
Czwarta pod nazwą „Drzeworytnia Warszawska” – została zorganizowana w 1871 roku jako [[spółdzielnia]] przez rytowników: [[Władysław Bojarski (artysta)|Władysława Bojarskiego]], Ignacego Chełmickiego, Bronisława Puca i [[Feliks Zabłocki|Feliksa Zabłockiego]]. Ponieważ zakład wykonywał ilustracje głównie dla czasopism rosyjskich, niebawem otworzył filię w [[Petersburg]]u kierowaną przez P. Dziedzica{{odn|Szyndler|1981|s=118}}. W 1877 roku „Drzeworytnia Warszawska” wydała wspólnie z firmą [[Samuel Orgelbrand|Orgelbranda]] bogato ilustrowany drzeworytami album ''Wilanów, zbiór wiadomości, oraz kopie obrazów Galerii Wilanowskiej''.
| |||