Augustianie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zakon Świętego Augustyna''' (Augustianie, [[język łaciński|łac.]] Ordo Sancti Augustini – ''OSA''; do 1963 '''augustianie-eremici''', [[język łaciński|łac.]] Ordo Eremitarum Sancti Augustini – ''OESA'') – [[zgromadzenie zakonne]] powstałe [[1 marca]] [[1256]] roku po zjednoczeniu różnych wspólnot [[eremici|eremickich]], które żyły według [[reguła zakonna|reguły]] [[Augustyn z Hippony|świętego Augustyna z Hippony]]. [[Zakon]] augustianów jest zaliczany do [[zakon żebrzący|zakonów żebrzących]]. Ubiorem jest czarny [[habit]] z kapturem i skórzanym pasem. Do [[Polska|Polski]] w jej ówczesnych granicach (konkretnie do [[Kraków|Krakowa]]) zostali sprowadzeni z [[Czechy|Czech]] w [[1342]] roku przez króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. W roku 1331 zostali sprowadzeni na Pomorze do [[Klasztor Augustianów w Policach-Jasienicy|Polic]] przez [[Barnim III Wielki|Bramina III]]. [[Siemowit III]] sprowadził augustianów na Mazowsze, w 1356 r. do [[Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rawie Mazowieckiej|Rawy]] i do [[Kościół św. Marcina w Warszawie|Warszawy]] a dwa lata później do [[Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Ciechanowie|Ciechanowa]].<ref>Wojciech Górczyk, Topografia sakralna Ciechanowa do roku 1600, "[[Bieżuńskie Zeszyty Historyczne]]" , nr 30 (2016), s.60.</ref>. Klasztary w Polsce należały do prowincji bawarskiej i były podzielone na trzy okręgi: polski, mazowiecki i ruski<ref>Wojciech Górczyk, Topografia sakralna Ciechanowa do roku 1600, "[[Bieżuńskie Zeszyty Historyczne]]" , nr 30 (2016), s.58, p. 23 i 24.</ref>. Do okręgu polskiego należały klasztory w Krakowie, Olkuszu, Książu Wielkim, Wieluniu, Krasnymstawie i Pilznie; do mazowieckiego klasztory w [[Kościół św. Marcina w Warszawie|Warszawie] (1356)]], [[Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rawie Mazowieckiej|Rawie(1356)]] i [[Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Ciechanowie|Ciechanowie(1358)]]; do ruskiego w Brześciu Litewskim i Grodnie<ref>Wojciech Górczyk, Topografia sakralna Ciechanowa do roku 1600, "[[Bieżuńskie Zeszyty Historyczne]]" , nr 30 (2016), s.59, p.24.</ref>. Samodzielna polska [[prowincja]] powstała [[6 lipca]] [[1547]] roku. Podczas reformacji nastąpił kryzys, we wszystkich klasztorach było zaledwie dziesięciu ojców z czego jeden w Ciechanowie <ref> Wojciech Górczyk, Topografia sakralna Ciechanowa do roku 1600, "[[Bieżuńskie Zeszyty Historyczne]]" , nr 30 (2016), s. 62-64.</ref>. Ponowny rozwój nastąpił od XVII wieku. Klasztory na terenach zaboru rosyjskiego zostały zniesione w 1864 r. podczas kasaty.