Szkoła Ludwiki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK propozycja wyróżnienia |
|||
Linia 1:
{{Propozycja wyróżnienia|DA}}
{{Czy wiesz do artykułu|4}}
[[Plik:Luisenschule rulebook.jpg|thumb|200px|pierwszy regulamin szkoły]]
Linia 57 ⟶ 58:
Polska Uczelnia Dąbrówki świadomie i celowo zerwała z tradycją ludwicjańską, kojarzoną z trwającym ponad pół wieku coraz bardziej niemieckim, a od końca XIX wieku germanizacyjnym i antypolskim kursem<ref>na temat szczegółów wyboru patronki nowopowstającej szkoły, zob. Witasik 2005, ss. 15-16</ref>. Oprócz przejętego po Szkole Ludwiki budynku, obie placówki łączyła niesprecyzowana bliżej liczba uczennic, które zaczynały naukę w Luisenschule ale kontynuowały już w Dąbrówce<ref>zob. np. przypadek Julianny Wilak-Niewiedział, Helena Dolata, Maria Dolata, Wacława Małecka (red.), ''Zjazd Dąbrówczański'', Poznań 2005, s. 45</ref>, charakter żeńskiej szkoły wyższej oraz seminaryjne kursy nauczycielskie. Jednak już w 11 lat po powstaniu Dąbrówka zaczęła stylizować się na kontynuatorkę Szkoły im. Ludwiki. Powody nie są do końca jasne; wydaje się, że kierownictwo młodej placówki pragnęło zyskać na prestiżu stuletniej instytucji, bowiem w roku 1930 uroczyście obchodzono 100 lat istnienia szkoły<ref>Knapowska 1929, s. 251</ref>. Niektórzy z obserwatorów zauważali jednak, że w gruncie rzeczy w roku 1930 nie obchodzono ani kolejnej rocznicy funkcjonowania nieistniejącej już Luisenschule, ani 11. rocznicy powstania Dąbrówki, a jedynie stuletnią rocznicę założenia Fundacji im. Ludwiki<ref>Knapowska 1930b, s. 262</ref>.
[[Plik:VII LO Poznan1.jpg|thumb|[[VII Liceum Ogólnokształcące im. Dąbrówki w Poznaniu|Liceum im. Dąbrówki]], Poznań]]
Odmiennie niż niektóre inne powstałe częściowo na bazie szkół niemieckich poznańskie licea<ref>np. VI Liceum Ogólnokształcące im. Ignacego Jana Paderewskiego, zajmujące budynek służący wcześniej Wegenersche Höhere Mädchenschule, swoją historię datuje od roku 1921, zob. witrynę internetową szkoły, dostępną [http://www.paderek.poznan.pl/pl/historia-szkoly tutaj]</ref>, odrodzona po II wojnie światowej Dąbrówka nadal konsekwentnie przedstawia się jako szkoła założona w roku 1830 i kontynuatorka tradycji Szkoły im. Ludwiki. Wersja taka prezentowana jest na witrynie internetowej szkoły<ref>por. witryna oficjalna szkoły, dostępna [http://www.dabrowka.poznan.pl/index.php/menu-glowne/o-szkole/historia-szkoly tutaj]</ref> oraz w rocznicowych wydawnictwach okolicznościowych<ref>zob. ''Dąbrówko nasza wiecznie trwaj. Zjazd Dąbrówczański w 170. rocznicę istnienia szkoły'', Poznań 2000, ss. 11-12</ref>. Żadne z tych źródeł nie podaje, na czym kontynuacja tradycji ludwicjańskiej polega. Nauczycielskie kursy seminaryjne, kontynuowane wzorem Szkoły im. Ludwiki, zamknięto w roku 1930.<ref>Knapowska 1930b, s. 262</ref> Po odtworzeniu w roku 1945 Dąbrówka nie wróciła do budynku po Luisenschule na ulicy Młyńskiej, ale po krótkotrwałym pobycie w kilku tymczasowych siedzibach została umiejscowiona w przejętym po [[Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Liceum św. Marii Magdaleny]] budynku na [[Plac Bernardyński w Poznaniu|placu Bernardyńskim]]. W roku 1967 zerwano kolejny wątek ludwicjański, odbierając placówce status szkoły żeńskiej i przekształcając ją w szkołę mieszaną, przyjmującą zarówno dziewczęta jak i chłopców. Wreszcie Dąbrówka straciła charakter szkoły wybitnej, który miała jeszcze w pierwszych latach powojennych; na ok. 30 poznańskich liceów klasyfikowana jest około miejsca 10-go
== Zobacz też ==
| |||