Ludwik XVI: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Zwołanie Stanów Generalnych: lit., int., drobne redakcyjne
Kelvin (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 60:
16 maja 1770 roku, w wieku 15 lat, Ludwik August Burbon ożenił się z 14-letnią arcyksiężną Marią Antoniną Habsburg-Lotaryńską (1755-1793), która była najmłodszą córką cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Franciszka I Lotaryńskiego (1708-1765) i cesarzowej Marii Teresy Habsburg (1717-1780). Małżeństwo Delfina Francji z austriacką arcyksiężną spotkało się z wrogim nastawieniem francuskiej opinii publicznej. Uważano, że sojusz Francji z Austrią wciągnął kraj w fatalną wojnę 7-letnią, w której Francuzi zostali pokonani przez Brytyjczyków w Europie oraz w Ameryce Północnej. Ponadto w tymże czasie Francuzi generalnie postrzegali bliskie relacje z Austrią, jako niekorzystne, a sama Maria Antonina była widziana, jako niepożądana cudzoziemka<ref>{{Cytuj |autor=David Andress |tytuł=The Terror: The Merciless War for Freedom in Revolutionary France |data=2005}}</ref>. Dla młodej pary małżeństwo było początkowo miłe, ale zdystansowane. Nieśmiałość Ludwika Augusta oraz młody wiek i niedoświadczenie nowożeńców spowodowało, że małżeństwo nie zostało od razu skonsumowane. Jego obawy przed byciem manipulowanym przez żonę w celu osiągnięcia korzyści dla Austrii przyczyniły się do chłodnego traktowania żony. Z upływem czasu małżonkowie stali się sobie bliscy i choć myślano, że ich małżeństwo zostało skonsumowane w lipcu 1773, to tak naprawdę doszło do tego dopiero w 1777 roku<ref>{{Cytuj |autor=Antonia Fraser |tytuł=Marie Antoinette |data=2006}}</ref>.
 
Para królewska nie doczekała się dzieci w ciągu pierwszych 7 lat małżeństwa, co dla dworu i opinii publicznej było niepokojące. Co więcej, brak jakiegokolwiek potomka spowodował tworzenie nieprzychylnych pamfletów na temat Delfina Francji i jego małżonki. Powody początkowego niepowodzenia w spłodzeniu potomka były wówczas tematem debat wielu ówczesnych badaczy. Niektórzy twierdzili, że Ludwik August cierpiał na jakieś fizyczne schorzenie, które uniemożliwiało mu odbycie stosunku z Marią Antoniną. Była to prawdopodobnie stulejka zasugerowana przez królewskich lekarzy w 1772 roku. Historycy są przekonani, że ten „kłopotliwy problem” dla Ludwika XVI został rozwiązany za pomocą operacji – obrzezania. Lekarze na francuskim dworze królewskim nie byli postrzegani, jako uzdolnieni i kompetentni chirurdzy. Za tezą o „kłopotliwym problemem”problemie” Ludwika XVI, który utrudniał mu spłodzenie potomka, stał Stefan Zweig. Ta teza powstała pod wpływem jego przyjaciela Zygmunta Freuda, który to zasugerował ją, jako jedną z możliwości<ref>{{Cytuj |autor=Stefan Zweig |tytuł=Marie Antoinette: The Portrait of An Average Woman |data=1933}}</ref>.
 
Większość współczesnych historyków uważa, że Ludwik XVI nie został poddany obrzezaniu, opierając się na przekazie z 1777 roku pochodzącym od pruskiego dyplomaty, [[Wilhelm Bernhard von der Goltz|barona von der Goltza]]. Twierdził on, że król Francji na pewno odmówił udzielenia zgody na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego<ref>{{Cytuj |autor=Evelyne Lever |tytuł=Marie Antoinette: Last Queen of France |data=2001}}</ref>. Ten przekaz potwierdza również cesarz Józef I Habsburg-Lotaryński (1747-1790), który w czasie swej wizyty na francuskim dworze królewskim uczestniczył w polowaniach wraz ze swym szwagrem królem Francji, co zapisał w swym dzienniku. Tę teorię potwierdza fakt, że Ludwik XVI często uczestniczył w polowaniach i niemożliwym było przejście, tak wówczas poważnej, operacji i po krótkiej rekonwalescencji branie aktywnego udziału w polowaniu. Gdyby król Francji przeszedł zabieg obrzezania, to musiałby spędzić kilka tygodni w swych apartamentach. Cesarz Józef I w swych listach do matki cesarzowej Marii Teresy bez ogródek opisuje brak doświadczenia szwagra i siostry w sprawach łóżkowych, a także brak zainteresowania tymi sprawami ze strony Marii Antoniny. Jednak za jego radą Ludwik XVI postanowił się przyłożyć do obowiązków małżeńskich i w sierpniu 1777 roku małżeństwo zostało skonsumowane. Osiem miesięcy później podejrzewano, że królewska małżonka jest brzemienna.
 
Ostatecznie, pomimo początkowych problemów pary królewskiej w spłodzeniu potomka, Ludwik XVI i Maria Antonina zostali rodzicami czwórki dzieci, a byli to:
* Maria Teresa Charlotta ur. 19 grudnia 1778, a zm. 19 października 1851,
* Ludwik Józef Ksawery Franciszek, Delfin ur. 22 października 1781, a zm. 4 czerwca 1789,
* Ludwik Karol ur. 27 marca 1785, a zm. 8 czerwca 1795 – Delfin Francji (1789-1793), a później tytularny Królkról Francji jako Ludwik XVII (1793-1795),
* Zofia Helena Beatrycze ur. 9 lipca 1786, a zm. 19 czerwca 1787.
Dwórka królowej Madame Campan odnotowała, że Maria Antonina poroniła dwukrotnie – w lipcu 1779 i w listopadzie 1783.