Boniowanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 89.77.241.233 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Ignasiak.
Linia 5:
* układu rowków: płytowe, pasowe;
* ukształtowania płyt: płaskie, wypukłe, zwierciadlane, diamentowe;
* faktury powierzchni: dzikie ([[rustyka]]), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.;
 
Technika boniowania była znana i stosowana w okresie [[starożytny Rzym|starożytnego Rzymu]]. W [[średniowiecze|średniowieczu]] stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej [[XII wiek]]u. W okresie [[renesans]]u nastąpił jej rozwój. W [[tynk]]u naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie [[profil architektoniczny|profilowania]] naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy ''boni''. ''Bonia'' to [[fuga (budownictwo)|spoina]] podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe [[elewacja|elewacje]] albo tylko [[Cokół|cokoły]], naroża ścian, [[pilaster|pilastry]], obramowania otworów, [[filar]]y itp.