Francisco Solano López: Różnice pomiędzy wersjami

Gdy w 1864 wojska brazylijskie wkroczyły do pogrążonego w wojnie domowej Urugwaju, LopezLópez zażądał ich wycofania. Po zignorowaniu tych żądań zarządził konfiskatę brazylijskiego statku kupieckiego w porcie w Asunción i wtrącił do więzienia brazylijskiego gubernatora stanu [[Mato Grosso]], który był na jego pokładzie. W grudniu tego samego roku najechał prowincję [[Mato Grosso]], którą zaanektował i złupił jej stolicę [[Cuiabá (miasto)|Cuiabę.]] Objął również w posiadanie znajdujące się tam kopalnie diamentów.

Następnie zamierzał wysłać armię na pomoc urugwajskiemu prezydentowi Aguirre przeciwko rewolucyjnemu uzurpatorowi wspieranemu przez [[Brazylia|Brazylię]]. Odmowa argentyńskiego prezydenta [[Bartolomé Mitre]] na przemarsz wojsk paragwajskich przez terytorium [[Argentyna|Argentyny]] została potraktowana przez LopezaLópeza jako pretekst do wojny z nią.

Szybko zgromadzony kongres składający się z nominowanych przez LopezaLópeza członków mianował go marszałkiem z nadzwyczajnymi uprawnieniami. A 13 kwietnia 1865 wypowiedział wojnę Argentynie, konfiskując argentyńskie statki wojenne w zatoce Corrientes. Pod okupację wzięto też miasto [[Corrientes (miasto)|Corrientes]] wraz z prowincją o tej samej nazwie, włączono także do Paragwaju prowincję [[Entre Ríos|Entre Rios]]. W tym czasie partyzantka urugwajska zdobyła władzę i ogłosiła wojnę przeciwko Paragwajowi, razem z Brazylią i Argentyną formując tzw. potrójny alians.

Wojna toczyła się ze zmiennym szczęściem, a wrogie obozy walczyły z wielkim zacietrzewieniem. Paragwaj zmobilizował ok. 80 tys. żołnierzy, czyli co szóstego mieszkańca. W 1868, kiedy alianci zaczęli coraz bardziej osaczać LopezaLópeza, stał się on coraz bardziej podejrzliwy nawet wobec własnych rodaków, podejrzewając istnienie spisku przeciwko niemu. Zarządził nawet konfiskatę majątku kilkuset obywateli, a wiele osób zostało na jego rozkaz zamordowanych, łącznie z jego rodzonym bratem, członkami rządu, sędziami, biskupami i innymi ważnymi osobistościami, a nawet przedstawicielami dyplomatycznymi innych państw.

W końcu LopezLópez został zepchnięty przez wrogie wojska do północnej części kraju, gdzie 1 marca 1870 został zaskoczony przez Brazylijczyków i zabity podczas próby ucieczki, gdy przepływał rzekę Aquidaban, koło [[Bitwa pod Cerro CoraCorá|Cerro CoraCorá]]. Przeszyty lancą, miał powiedzieć przed śmiercią: "Umieram wraz z moją ojczyzną". Jego syn Panchito, mianowany przez ojca pułkownikiem, odmówił złożenia broni i również zginął. Tradycja mówi, że Eliza Lynch pochowała ich gołymi rękami<ref>{{Cytuj pismo|nazwisko = Mathea|imię = Grzegorz|tytuł = Upadek latynoskiego Napoleona|czasopismo = Polityka|wolumin = 3007|wydanie = 18/2015|strony = 70-72|data = 28.04-5.05.2015|wydawca = |miejsce = Warszawa|issn = 369195}}</ref>. Szczątki dyktatora spoczęły w mauzoleum na wzór paryskiego [[Les Invalides|Pałacu Inwalidów]].

Śmierć LopezaLópeza zakończyła najkrwawszą wojnę w historii Ameryki Południowej. Ludność kraju została zdziesiątkowana, a jego terytorium zmniejszyło się o jedną czwartą. Paragwaj musiał się także długo borykać z katastrofą demograficzną (po wojnie spośród 220 tys. mieszkańców było zaledwie 28 tys. mężczyzn).

* [[Bitwa pod Cerro CoraCorá]]

{{SORTUJ:Solano LopezLópez, Francisco}}