Seweryn Fredro: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Linia 22:
|commons =
}}
'''Seweryn Fredro''' h.herbu [[Bończa (herb szlachecki)|Bończa]] (ur. [[6 grudnia]] [[1785]] w [[Nienadowa|Nienadowej]], zm. [[30 czerwca]] [[1845]]) – oficer [[wojny napoleońskie|napoleoński]], ziemianin. Urodził się jako drugi syn [[Jacek Fredro|Jacka]] i Marii z Dembińskich. Brat [[Jan Maksymilian Fredro|Jana Maksymiliana]], [[Aleksander Fredro|Aleksandra]], [[Henryk Fredro|Henryka Emiliana]], [[Edward Fredro|Edwarda]] i [[Julian Fredro|Juliana]]. W 1806 wstąpił do wojska jako [[podporucznik]] w 2. pułku piechoty, po zakończeniu kampanii z [[IV koalicja antyfrancuska|IV koalicją antyfrancuską]] mianowany [[porucznik]]iem, od 1807 [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|pułku lekkokonnych gwardii]]. W 1808 ranny pod Avignano i awansowany na kapitana. Za [[Bitwa pod Wagram|bitwę pod Wagram]] otrzymał krzyż kawalerski [[Legia Honorowa|Orderu Legii Honorowej]] (16 sierpnia 1809), w 1809 przedstawiony do [[Order Cesarski Zjednoczenia|Orderu Zjednoczenia]] (przyznany mu ostatecznie w 1813), a w rok później odznaczony krzyżem kawalerskim [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]] (10 listopada 1810). Uczestnik [[Inwazja na Rosję (1812)|kampanii rosyjskiej w 1812]], brał udział [[Bitwa pod Dreznem|bitwie pod Dreznem]], a pod [[Peterswalde]] (17 września 1813) dowodzona przez niego wspaniała szarża [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1. Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej]] zniosła 5 szwadronów [[huzarzy|huzarów]] i wzięła do niewoli syna gen. [[Gebhard Leberecht von Blücher|Gebharda Blüchera]], za co otrzymał krzyż oficerski Orderu Legii Honorowej (16 sierpnia 1813). Po czasowej niewoli osiadł w 1814 w dobrach [[Nowosiółki (województwo podkarpackie)|Nowosiółki]] w powiecie rudeckim. W [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] nie wziął udziału, ale uczestniczył w komitecie [[Lwów|lwowskim]] organizującym pomoc [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]] dla powstania. Ożenił się z Domicellą z Konarskich, z którą miał jedną córkę Sewerynę, późniejszą żonę [[Ludwik Skrzyński|Ludwika Skrzyńskiego]]<ref name="psb">{{Cytuj stronę | url = http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/seweryn-fredro | tytuł = Fredro Seweryn (1785–1845) | praca = [[Polski Słownik Biograficzny]]. T. VII/1948-1958 | opublikowany = ipsb.nina.gov.pl | data dostępu = 2016-10-10}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = Michał Karpowicz, Mirosław Filipiak | tytuł = Elita jazdy polskiej | wydawca = Volumen-Bellona | miejsce = Warszawa | data = 1995 | strony = 172}}</ref>.
 
{{Przypisy}}