Zubajr ibn al-Awwam: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
Jego matka, Safijja bint Abd al-Muttalib ibn Haszim była ciotką Mahometa, był on zatem kuzynem Proroka i ponadto bratankiem jego żony [[Chadidża|Chadidży]]. Jego ojciec Awwam zmarł kiedy Zubajr był bardzo młody i trafił on pod opiekę swojego wuja Naufala ibn Chuwajlida. Zubajr był jedną z pierwszych osób nawróconych na [[islam]], niektóre z tradycji wymieniają go jako czwartą albo piątą osobę, która przyjęła nową religię. Podawany jest różny wiek jego opowiedzenia się za Mahometem, jednak najbardziej znane świadectwa mówią że miał on wtedy 16 lat. Według [[Ibn Ishak]]a. Zubajr miał zostać przekonany do islamu przez [[Abu Bakr]]a (632 - 634), wraz z czterema innymi przyszłymi członkami [[szura (rada)|szury]]. Zgodnie z wersją zubajrycką miał się on nawrócić w wieku 8 lat i wieku 12 lat wyciągnąć swój miecz w obronie Proroka, stając się tym samym pierwszą osobą, która wyciągnęła miecz na drodze Boga. By przydać wiarygodności tej wersji wydarzeń twierdzono także że Zubajr nawrócił się wraz z [[Ali ibn Abi Talib|Alim]] (656 - 661). Sprzeczności pomiędzy tymi różnymi świadectwami są rezultatem dyskusji w ramach muzułmańskiej społeczności na temat pierwszeństwa w przyjęciu islamu (''sabika''), przy założeniu wyższości pierwszych nawróconych<ref>{{Cytuj książkę | autor r=I. Hasson | rozdział=Al-Zubayr b. Al-'Awwām | nazwisko=Bearman | imię=P.J. | nazwisko2=Bianquis | imię2=T.H. | nazwisko3=Bosworth | imię3=C.E. | nazwisko4=Van Donzel | imię4=E. | nazwisko5=Heinrichs | imię5=W.P. | autor link= | tytuł=The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Volume XI | data=2002 | wydawca=E.J. Brill | miejsce=Leiden | isbn=90-04-12756-9 | strony=549}}</ref>.
Zubajr wziął udział w pierwszej [[hidżra|hidżrze]] i powrócił do Mekki z pierwszą grupą muzułmanów kiedy rozprzestrzeniły się pogłoski że Mekkańczycy pogodzili się z Mahometem gdyż ten był gotów uznać ich trzy bóstwa, [[Al-Lat]], [[Al-Uzza]] i [[Manat (bogini)|Manat]]. Później wraz ze swoją matką udał się do [[Medyna (Arabia Saudyjska)|Medyny]]. Podczas rytuału braterstwa (''al-mu'achat'') został prawdopodobnie sparowany z Awsim Salamą lub poetą [[Al-Chazradż|Chazradżytów]] [[Ka'b ibn Malik|Kabą ibn Malikiem]]. Wcześniej, w Mekce, został on w ten sposób bratem [[Ibn Masud]]a. Zubajr wziął udział w większości bitew pierwszych muzułmanów. Pod [[Bitwa pod Badrem|Badrem]] był jednym z dwóch jeźdźców w muzułmańskich szeregach. Zubajryci relacjonowali później że [[Archanioł Gabriel]] i inni aniołowie wzięli udział w tej bitwie mając na sobie żółte turbany takie same jak Zubajr. Pod [[Bitwa pod Uhud|Uhudem]] Mahomet miał wyrazić uznanie dla waleczności Zubajra. W trakcie [[Bitwa pod Medyną (627)|Bitwy Rowu]] w roku 627 Prorok miał wysłać Zubajra by ten szpiegował [[Banu Kurajza]]. To przy tej okazji Mahomet miał powiedzieć że: "Każdy Prorok ma swojego prawdziwego ucznia, a Zubajr jest moim". W muzułmańskiej tradycji Zubajr jest powszechnie znany pod imieniem "Hawari Rasul Allah" ("Uczeń (Apostoł) Wysłannika Boga"). Miał on także należeć do dziesięciu osób, którym Prorok obiecał [[Dżannah|Raj]], tzw. "Al-Aszara al-Mubaszszara". Zaraz po Bitwie Rowu Zubajr i Ali zgodnie z wola Mahometa zorganizowali masakrę Banu Kurajza. Zubajr miał ponownie wyróżnić się podczas kampanii przeciwko [[Chajbar]]owi w roku 628. Podczas zajęcia Mekki w roku 630 dowodził lewym skrzydłem armii muzułmanów. W tym samym roku podczas wyprawy na [[Tabuk (miasto)|Tabuk]] Zubajr dzierżył wielki sztandar Proroka. Po śmierci Mahometa Zubajr wziął udział w [[Bitwa nad rzeką Jarmuk|bitwie nad rzeką Jarmuk]] a później [[Umar ibn al-Chattab|Umar]] (634 - 644) miał go wysłać z 4 tys. ludzi jako wsparcie dla [[Amr Ibn al-As|Amr ibn al-Asa]] w jego podboju [[Egipt]]u. Ze względu na taką historię udziału w walkach nie powinno dziwić że Zubajr był opisywany jako "najodważniejszy z [[Kurajszyci|Kurajszytów]]" ([[At-Tabari]], II, 805) lub po prostu "najodważniejszy człowiek" ("[[Kitab al-Aghani]]", XI, 125)<ref name=Hasson4950>{{Cytuj książkę | autor r=I. Hasson | rozdział=Al-Zubayr b. Al-'Awwām | nazwisko=Bearman | imię=P.J. | nazwisko2=Bianquis | imię2=T.H. | nazwisko3=Bosworth | imię3=C.E. | nazwisko4=Van Donzel | imię4=E. | nazwisko5=Heinrichs | imię5=W.P. | autor link= | tytuł=The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Volume XI | data=2002 | wydawca=E.J. Brill | miejsce=Leiden | isbn=90-04-12756-9 | strony=549 - 550}}</ref>.
Po śmierci Mahometa Zubajr miał dołączyć do stronników Alego, którzy zebrali się w domu [[Fatima (córka Mahometa)|Fatimy]], i początkowo odmówił uznania wyboru Abu Bakra na [[kalif]]a. Pomimo tego, kiedy w roku 644 Umar mianował go jednym z sześciu członków [[szura (rada)|szury]] mającej wybrać jego następcę Zubajr opowiedział się nie za Alim, ale za [[Usman ibn Affan|Usmanem]] (644 - 656). Zubajr z biegiem czasu stał się jednym z najbogatszych towarzyszy Proroka, będąc właścicielem wielu posiadłości zarówno w Arabii, jak i Egipcie oraz [[Irak]]u. Niektóre z nich miały swój początek jeszcze w nadaniach Mahometa, inne, szczególnie te w Iraku, zostały Zubajrowi podarowane przez Usmana. Jego posiadłość w kwartale Banu Sulajm w [[Basra|Basrze]] była szczególnie rozległa i zawierała w sobie rynki i sklepy. Pomimo tego że czasami przyłączał się do krytyki Usmana, Zubajr generalnie utrzymywał z nim raczej przyjazne stosunki, czego świadectwem jest fakt że jego syn, [[Abd Allah ibn az-Zubajr|Abd Allah]], został mianowany przez Usmana dowódcą jego sił podczas oblężenia jego pałacu przez rebeliantów. Na początku swojego panowania Usman miał nawet sporządzić testament, wyznaczający Zubajra na jego następcę, w późniejszym okresie panowania kalifa dokument ten jednak był ignorowany{{odn|Madelung|1997|s=32, 43, 81, 83, 88 - 89, 103 - 106}}<ref name=Hasson4950/>.
| |||