Hipolit Cegielski: Różnice pomiędzy wersjami

Działalność społeczną Hipolit Cegielski rozpoczął od współpracy z [[Karol Marcinkowski|Karolem Marcinkowskim]] pełniąc w latach 1850–1868 funkcję wiceprezesa założonego przez niego [[Towarzystwo Naukowej Pomocy dla Młodzieży Wielkiego Księstwa Poznańskiego|Towarzystwa Pomocy Naukowej]]. Ważną rolę odegrał też w takich organizacjach jak [[Towarzystwo Przemysłowe Polskie w Poznaniu]] (współtwórca i prezes), [[Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego|Centralne Towarzystwo Gospodarcze]] (prezes w latach 1865–1868), [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk]] (wiceprezes). Był również zwolennikiem reformy szkolnictwa średniego. Jego zasługą było powstanie szkoły realnej w Poznaniu.

 

 

Został pochowany na cmentarzu świętomarcińskim, w bezpośrednim sąsiedztwie grobowca [[Karol Marcinkowski|Karola Marcinkowskiego]] oraz swojej żony. Na pogrzebie specjalną [[kantata|kantatę]] okolicznościową odśpiewał chór pod batutą [[Bolesław Dembiński|Bolesława Dembińskiego]]<ref>Wybór Jan Data, ''Listy z Poznania. Wybór felietonów z drugiej połowy XIX wieku'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1988, s. 155, {{ISBN|83-210-0718-X}}.</ref>. Jego grób się nie zachował, gdyż [[III Rzesza|Niemcy]] w czasie okupacji całkowicie zdewastowali nekropolię. W początku lat 80. XX wieku reporter Adam Kochanowski ustalił dokładne położenie mogiły Cegielskiego i podczas prac budowlanych przy [[ulica Towarowa w Poznaniu|ul. Towarowej]], mogących zniszczyć pozostałości, wpłynął (wsparty przez prezydenta [[Andrzej Wituski|Andrzeja Wituskiego]]) na podjęcie decyzji o [[ekshumacja|ekshumacji]]. W miejscu mogiły znaleziono kości, jednak ówczesne metody nie pozwalały na wiarygodną ich identyfikację. Przyjęto, że są to szczątki rodziny Cegielskiego. Obelisk wraz z ziemią z miejsca pochówku umieszczono na [[Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan|Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan]], po jego [[rewitalizacja|rewitalizacji]] w 1981. W skromnej uroczystości, oprócz Wituskiego, Czesława Knolla (uczestnika [[Bitwa nad Bzurą|Bitwy nad Bzurą]]) i drużyn harcerskich, nie wzięły udziału żadne znaczące osobistości. Zaproszenie na powtórny pogrzeb zignorowały także władze [[H. Cegielski – Poznań|Zakładów Cegielskiego]] (delegacja HCP złożyła kwiaty kilka dni później)<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Wielka Księga Miasta Poznania | autor r = Marek Rezler | rozdział = Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne | wydanie = 1 | wydawca = Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”| miejsce = Poznań| rok = 1994| strony = 731-732 | isbn = 83-901625-0-4}}</ref><ref>''Przecież to mój Poznań. Andrzej Wituski w rozmowie z Dorotą Ronge-Juszczyk'', Dom Wydawniczy Rebis, Poznań, 2014, s. 202-203, {{ISBN|978-83-7818-643-4}}.</ref>.