Ajjubidzi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa transkrypcji |
m →Początki dynastii: int. |
||
Linia 85:
=== Początki dynastii ===
{{osobny artykuł|Saladyn}}
[[Eponim]]icznym protoplastą dynastii był [[Ajjub Ibn Szazi]], wywodzący się z kurdyjskiego klanu [[Rawwadydzi|Rawwadydów]], należącego do plemienia [[Hazbani]]. Szazi, ojciec Ajjuba, służył również kurdyjskim władcom [[Dwin]]u z rodu [[Szaddadydzi|Szaddadydów]], kiedy jednak w roku 1130 ci utracili miasto
Saladyn szybko umocnił swoją władzę w Egipcie i w roku 1171 ostatecznie pozbawił rządów Al-Adida, kończąc tym samym panowanie Fatymidów. Formalnie Saladyn był odtąd jedynie namiestnikiem Nur ad-Dina w Egipcie, w rzeczywistości jednak jego potęga co najmniej dorównywała sile jego pana. Bojąc się utraty władzy w Egipcie, Saladyn starał się zdobyć ziemie poza strefą wpływów Zengidów
Do tego momentu doszło jedynie do dwóch poważnych starć pomiędzy Saladynem a Frankami: w roku 1177 został on pokonany przez króla [[Baldwin IV Trędowaty|Baldwina IV]] (1174 - 1185) w [[Bitwa pod Montgisard|bitwie pod Montgisard]], zaś w roku 1179 zdobył nowo zbudowany przez Franków zamek przy tzw. Brodzie Jakuba nad [[Jordan (rzeka)|Jordanem]], na szlaku z Damaszku do wybrzeża [[Palestyna|palestyńskiego]]. Na ogół przeważały jednak okresy zawieszenia broni, a w roku 1185 Saladyn zawarł czteroletni rozejm z [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwem Jerozolimskim]]. Sytuacja zmieniła się, kiedy w roku 1186 królem został [[Gwidon de Lusignan]] (1186 - 1192, 1192 - 1194) i do głosu wśród krzyżowców doszła partia wojenna. W roku 1187 Saladyn całkowicie zniszczył armię krzyżowców [[Bitwa pod Hittin|pod Hittinem]]. Ponieważ w jej skład wchodzili niemal wszyscy zdolni do walki mężczyźni królestwa, wkrótce Saladyn zdobył wszystkie miasta i twierdze państwa Franków, z wyjątkiem [[Tyr (miasto)|Tyru]], pozbawione obrońców były one bowiem właściwie bezbronne. Klęska pod Hittinem i utrata Jerozolimy doprowadziły do zwołania w [[Europa|Europie]] nowej [[III wyprawa krzyżowa|wyprawy krzyżowej]], która w roku 1191 przybyła do [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]]. Przywódcy krucjaty [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszardowi Lwie Serce]] (1189 - 1199) udało się odbić z rąk muzułmanów [[Akka|Akkę]], [[Jafa|Jafę]] i [[Aszkelon|Askalon]], jednak nie Jerozolimę. Armia Saladyna została pokonana przez krzyżowców w [[Bitwa pod Arsuf|bitwie pod Arsuf]], jednak nie przestała istnieć i nadal im zagrażała. Sytuacja stała się patowa i we wrześniu 1192 roku zawarto trzyletni rozejm, zgodnie z którym krzyżowcy zatrzymywali wybrzeże aż po Jafę, jednak poza tym zdobycze Saladyna z lat poprzednich pozostały nienaruszone{{odn|Holt|1993|s=68 - 69, 72 - 75}}{{odn|Asbridge|2015|s=294 - 298, 448, 452, 468 - 469}}.
=== Następcy Saladyna ===
|