Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Prześladowania ==

Jeszcze przed dojściem [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] do władzy, począwszy od 1929 roku, zdarzało się, że [[narodowy socjalizm|nazistowskie]] bojówki [[Sturmabteilung|SA]] napadały na Świadków Jehowy, dopuszczając się pobić i przerywając zebrania religijne<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.ushmm.org/m/pdfs/20010321-jehovahs-witness-bklt.pdf | tytuł = Jehovah's Witnesses: Victims of the Nazi Era | autor = United States Holocaust Memorial Museum | opublikowany = ushmm.org | data dostępu = 2017-02-28}}</ref>. Celem działań nazistów wobec Świadków Jehowy nie była [[ludobójstwo|polityka eksterminacji]], lecz złamanie siły ich woli{{odn|Jolene Chu|2010|s=408, 409}}. Ponieważ niemieccy Świadkowie Jehowy byli zarówno Aryjczykami, jak i osobami niezaangażowanymi politycznie, naziści uważali, że można ich zmienić<ref>{{Cytuj książkę | autor = Hans Hesse | tytuł = „Najodważniejsi byli zawsze Świadkowie Jehowy” | wydawca = Wydawnictwo A PROPOS | miejsce = Wrocław | data = 2010 | strony = 23 | isbn = 978-83-61387-21-3 | rozdział = Kategorie więźniów w obozach koncentracyjnych | nazwisko r = Henry Friedlander}}</ref>. Dlatego starali się zniszczyć nie tyle samych ludzi, co wyznawaną przez nich religię, którą uważali za konkurencyjny względem nazistowskiego państwa obiekt lojalności{{odn|Jolene Chu|2010|s=408, 409}}. Pierwsze udokumentowane przypadki umieszczania Świadków Jehowy w obozach koncentracyjnych miały miejsce w styczniu 1935 roku{{odn|Jürgen Harder/Hans Hesse (2)|2010|s=420}}. 17 grudnia 1935 roku przeprowadzono proces przeciwko Paulowi Balzereitowi, nadzorcy działalności Świadków Jehowy w Niemczech i ośmiu innym osobom uznanym za przywódców działalności Świadków Jehowy<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | strony = 61}}</ref>.

 

W dniach od 7 do 9 września 1934 roku zorganizowano kongres w [[Bazylea|Bazylei]], na który przybył Joseph F. Rutherford. Uczestniczyło w nim również blisko 1000 delegatów z Niemiec. Rutherford zamierzał dokładnie zapoznać się z sytuacją w kraju. Ponieważ sytuacja Świadków Jehowy w Niemczech stawała się coraz trudniejsza, opracowano plan jednolitego działania. Do wszystkich zborów w Niemczech wysłano list J.F. Rutherforda, w którym nakazał przeprowadzenie specjalnego zebrania w dniu 7 października, odczytania listu i wysłania wcześniej zredagowanej depeszy<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | strony = 50–55}}</ref>. 7 października 1934 roku członkowie zborów Świadków Jehowy w Niemczech wystosowali do rządu Hitlera list o treści: „''Wasze prawo pozostaje w całkowitej sprzeczności z prawem Bożym (...) Niniejszym oświadczamy zatem, że za wszelką cenę będziemy przestrzegać przykazań Boga, zgromadzać się w celu studiowania jego słowa, będziemy wielbić go i mu służyć, tak jak polecił''”. Tego samego dnia Świadkowie Jehowy z 49 krajów świata zgromadzili się w celu wysłania do Hitlera telegramów o treści: „''Złe traktowanie świadków Jehowy oburza wszystkich porządnych ludzi na ziemi i zniesławia imię Boga. Zaniechajcie prześladowania świadków Jehowy, bo w przeciwnym razie Bóg zniszczy Was razem z Waszą nacjonalistyczną partią''”. W odpowiedzi naziści wzmogli prześladowania. Natomiast w 1938 roku na dorocznym zjeździe partii w [[Norymberga|Norymberdze]] na Zeppelinwiese Hitler grzmiał: „''Ten wróg Wielkich Niemiec, ten pomiot Międzynarodowych Badaczy Pisma Świętego zostanie w Niemczech wytępiony!''”<ref group=uwaga>Według notarialnie poświadczonego oświadczenia złożonego 13 listopada 1947 roku przez Karla R. Wittiga, który był pełnomocnikiem generała [[Erich Ludendorff|Ericha Ludendorffa]], Hitler zapoznał się z treścią kilku telegramów podczas spotkania 7 października 1934 roku u dr. [[Wilhelm Frick|Wilhelma Fricka]], ministra spraw wewnętrznych Rzeszy i Prus. Właśnie wtedy miał po raz pierwszy użyć słów: ‚Ten pomiot zostanie wytępiony w Niemczech.’</ref> W miarę jak nasilały się prześladowania, konsolidowała się też nieugięta postawa Świadków Jehowy{{odn|Przebudźcie się!|1995|s=8}}<ref name="Wurm">{{Cytuj pismo | autor = Watchtower | tytuł = Moja nienawiść zamieniła się w miłość | czasopismo = Przebudźcie się! | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | wolumin = XCI | strony = 27–31 | issn = 1234-1169 | data = 8 czerwca 1997}}</ref>.

 

W czerwcu 1936 [[Gestapo]] utworzyło specjalną jednostkę zajmującą się Świadkami Jehowy. Utworzono kartoteki zawierające akta osób podejrzewanych o bycie Świadkami Jehowy lub z nimi sympatyzującymi. Stworzono siatkę agentów, których uczono odmawiania modlitwy oraz prowadzenia zebrań; doskonale znali też oni najnowsze numery „Strażnic”. Dzięki takiemu przygotowaniu agenci mogli się podawać za Świadków Jehowy przed członkami zborów. W tym czasie Gestapo odkryło i przejęło całe archiwum Świadków Jehowy zawierające kartoteki, zamówienia, raporty i rachunkowość. W sierpniu i wrześniu 1936 roku liczne śledztwa doprowadziły do pierwszej masowej fali aresztowań Świadków Jehowy na terenie Niemiec. Do połowy 1937 roku co najmniej 17 osób zmarło w trakcie przesłuchań lub w areszcie. Fala aresztowań rozpoczęta 28 sierpnia 1936 roku miała związek w kongresem w [[Lucerna|Lucernie]], na który planowało przybyć około 1000 niemieckich Świadków Jehowy{{odn|Jürgen Harder/Hans Hesse (2)|2010|s=420}}<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | strony = 63–65}}</ref>. W dniach od 4 do 7 września 1936 roku podczas kongresu Świadków Jehowy w Lucernie przyjęto rezolucję piętnującą prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy. Uczestniczyło w nim około 300 niemieckich Świadków Jehowy, którzy uniknęli aresztowań pod koniec sierpnia i na początku września{{odn|Jürgen Harder/Hans Hesse (2)|2010|s=421}}.