Dwukadłubowy okręt podwodny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
wady i zalety |
||
Linia 1:
[[plik:Scheme of pressure & outer submarine hulls.svg|400px|thumb|Schemat dwukadłubowego okrętu podwodnego.<br />1. [[kadłub sztywny]], 2. [[kadłub lekki]].]]
'''Dwukadłubowy okręt podwodny''' – układ [[architektura okrętowa|architektoniczny]] [[okręt podwodny|okrętu podwodnego]], w którym wysokoodporny na działanie [[ciśnienie hydrostatyczne|ciśnienia hydrostatycznego]] wody [[kadłub sztywny]] (ciśnieniowy) okrętu, otoczony jest mającym bezpośredni kontakt z wodą [[kadłub lekki|kadłubem lekkim]]. W układzie tym nieodporny na ciśnienie kadłub lekki jest wspierany na ciśnieniowym kadłubie sztywnym. Z uwagi na wymogi [[
W układzie dwukadłubowym wewnętrzny kadłub sztywny mieści wszystkie stanowiska załogi oraz jej przestrzeń życiową, urządzenia napędowe oraz zapas torped. Wiele urządzeń które mogą być wystawione na otaczające ciśnienie hydrostatyczne oraz [[zbiornik balastowy|zbiorniki balastowe]] mogą zostać umieszczone między kadłubem sztywnym a zewnętrznym kadłubem lekkim. Układ dwukadłubowy zapewnia znaczącą rezerwę wyporu hydrostatycznego, możliwość aranżacji większej liczby przedziałów wodoszczelnych oraz lepszą ochronę przeciwko użytej przez przeciwnika broni, na wypadek kolizji oraz uszkodzeń spowodowanych przez lód. Rezerwa wyporności układu dwukadłubowego wynosi 25 do 45 procent, przy 9 do 15 procentach rezerwy przy układzie jednokadłubowym. Znacząco zwiększając tym samym przeżywalność okrętu.
Układ dwukadłubowy jednak znacznie zwiększa wyporność okrętu, a w konsekwencji wymagania wobec mocy niezbędnej do poruszania okrętu. Stosowane w układzie dwukadłubowym otwory zalewowe swobodnego przepływu w kadłubie lekkim zwiększają hałas generowany przez jednostkę. Podwójny kadłub utrudnia też techniczne utrzymanie okrętu, zwiększa początkowe koszty produkcji jednostki, a od urządzeń na zewnątrz kadłuba sztywnego wymaga wytrzymałości na ciśnienie wody morskiej, dorównującej wytrzymałości samego kadłuba ciśnieniowego. Ogranicza też użyteczną przestrzeń wewnątrz okrętu.
Jedynym państwem, które wciąż wykorzystuje okręty dwukadłubowe, jest dziś [[Rosja]]. Radzieckie jeszcze dokumenty wskazują że flota tego kraju zaakceptowała wzrost masy okrętów oraz poziomu hałasu, w zamian za zwiększenie bezpieczeństwa jednostek w trakcie pokoju oraz ich przeżywalności na polu walki.
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę|nazwisko=Gabler|imię=Ulrich|tytuł=Submarine design. With an updating chapter by Fritz Abels and Jürgen Ritterhoff|data=2000|wydawca=Bernard und Graefe|miejsce=Bonn|isbn=3-7637-6202-7|strony=}}
* {{Cytuj książkę|nazwisko =Polmar|imię =Norman|autor link =Norman Polmar|tytuł =Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990|url =|inni =Jurrien Noot|wydanie =I|wydawca =Naval Institute Press|miejsce =Annapolis|data = 1990|strony=183|isbn =0-87021-570-1}}
{{Okręt podwodny}}
| |||