Parczew: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) →Historia: drobne techniczne |
||
Linia 51:
[[Prawa miejskie]] otrzymał Parczew w [[1401]] z rąk [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] i wkrótce zaczął się szybko rozwijać. Rozkwit miasta nastąpił głównie dzięki położeniu na pograniczu ziem [[Polska|Polski]] i [[Litwa|Litwy]], oraz na szlaku komunikacyjnym łączącym [[Wilno]] z [[Kraków|Krakowem]]{{fakt|data=2009-02}}. W [[1413]] na [[Unia horodelska|zjeździe]] w [[Horodło|Horodle]], Parczew został wyznaczony na miejsce zjazdów [[Korona Królestwa Polskiego|polsko]]-[[Wielkie Księstwo Litewskie|litewskich]] [[sejm walny|sejmów]]. Stał się odtąd ważnym ośrodkiem życia politycznego kraju. Tu gościli kolejno wszyscy [[król]]owie z [[dynastia|dynastii]] [[Jagiellonowie|Jagiellonów]] i tu zapadło dla obu krajów wiele ważnych ustaleń. Ostatni sejm parczewski odbył się w [[1564]] za [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]].
Parczew był siedzibą [[starosta niegrodowy|starostwa niegrodowego]]. Jako miasto warowne posiadał trzy bramy: [[Lublin|Lubelską]], [[Chełm]]ską i [[Łomazy|Łomaską]]{{fakt|data=2009-02}}. Tuż obok miasta wznosiła się królewska rezydencja zwana Zamkiem. Na [[Rynek (urbanistyka)|rynku]] stał [[ratusz]], miasto posiadało dwie [[łaźnia publiczna|łaźnie]], cztery [[młyn zbożowy|młyny]] i kilka [[browar]]ów. Miało też [[prawo składu]] na [[sól kuchenna|sól]]. W [[XVI wiek]]u znajdowały tu się trzy [[kościół (budynek)|kościoły]], [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] i [[synagoga]], a także [[szkoła (oświata)|szkoła]] i [[szpital]]{{fakt|data=2009-02}}. Król [[Zygmunt II August]] wraz z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatem]] przyjął z rąk nuncjusza [[Giovanni Francesco Commendone|Giovanniego Francesca Commendonego]] księgę ustaw [[Sobór trydencki|soboru trydenckiego]] na [[sejm walny|sejmie]] w Parczewie [[7 sierpnia]] [[1564]] roku<ref> Piotr Aleksandrowicz, Przyjęcie przez króla i senat uchwał Soboru Trydenckiego w Parczewie w 1564 r., w: Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny, Tom 9 ( 1966), Nr 3-4, s. 375-379.</ref>.Wraz z wygaśnięciem [[Jagiellonowie|dynastii Jagiellonów]] następuje zanik świetności Parczewa. W czasach panowania ostatniego [[Król Polski|króla polskiego]] [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]], miasto zaczęło dźwigać się z upadku. Wzrosła liczba mieszkańców, nastąpiło ożywienie [[rzemiosło|rzemiosła]] i [[handel|handlu]]{{fakt|data=2009-02}}. W Parczewie miało odbyć się zawarcie [[Unia polsko-litewska|unii polsko-litewskiej]], jednak z powodu pożaru zamku parczewskiego, unia została przeniesiona do Lublina{{fakt|data=2009-02}}. W 1794 r. Parczew został wyznaczony na miejsce sądu ziemskiego, jednak wobec upadku Rzeczypospolitej, sąd został zlikwidowany<ref><span lang="DE">M. Pawlikowski, ''Sądownictwo ziemskie w
przedrozbiorowej Rzeczypospolitej'', Strzałków 2012</span></ref>.
| |||