Wersja z 19:19, 27 sie 2017 edytuj Pilot Pirx (dyskusja \| edycje) 17 622 edycje etymologia ← poprzednia edycja		Wersja z 15:46, 29 sie 2017 edytuj anuluj edycję Albertus teolog (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 479 edycji m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Łac. na Łacina, drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Jasna Góra.PNG\|thumb\|240px\|Sanktuarium na Jasnej Górze w Częstochowie]] [[Plik:2016 Kościół Matki Boskiej Bolesnej na Kościelcu 1.jpg\|thumb\|240px\|[[Kościół Matki Boskiej Bolesnej w Nowej Rudzie\|Sanktuarium na Kościelcu]]]] '''Sanktuarium''' (od [[Łacina\|łac.]] ''sanctuarium'' z ''sactus'' "święty")<ref>[http://www.slownik-online.pl/kopalinski/73ED91929F379ADEC12565890013C989.php ''Słownik Wyrazów Obcych'']</ref> – termin, którym określa się miejsce uznawane za święte, często identyfikowane ze [[świątynia\|świątynią]], budowlą wzniesioną na miejscu uznawanym za święte. Występuje w wielu [[religia]]ch. Za jedno z najstarszych sanktuariów w Europie uznawana jest monumentalna budowla w [[Stonehenge]]. U dawnych [[Słowianie\|Słowian]] na sanktuaria obierane były zazwyczaj miejsca szczególne pod względem geograficznym i przyrodniczym, wyróżniające się z najbliższego otoczenia - szczyty [[Święte góry\|gór]] i większych wzniesień, [[Meander (geografia)\|zakola]] [[Saptasindhawa\|rzek]], wyspy i półwyspy. Takie święte miejsca zwane były ''kapiszczami'' lub ''trzebiszczami''{{r\|Andrzej Szyjewski2003-s151}}. W trakcie [[chrystianizacja\|chrystianizacji]] powszechne było ich niszczenie lub budowanie na ich miejscu świątyń chrześcijańskich. Linia 8: W [[Kościół katolicki\|Kościele katolickim]] sanktuarium stanowi przestrzeń uznaną za [[miejsce święte]], w której w sposób szczególny [[Trójca Święta\|Bóg]] udziela swojej [[łaska\|łaski]]. Zazwyczaj sanktuarium to [[Kościół (budynek)\|kościół]] lub jego część. W Kościele katolickim istnieją sanktuaria [[Erygowanie\|erygowane]], tzn. takie, których istnienie usankcjonowała kompetentna władza kościelna oraz takie, które nie posiadają takiego statusu (np. parafialne, lokalne, regionalne){{r\|Waldemar Kulbat2007}}. Erygowane sanktuarium katolickie musi posiadać własnego [[Rektor (ksiądz)\|rektora]] lub innego przełożonego, którego zadaniem jest troska o [[Pielgrzym (religia)\|pielgrzymów]], zapewnienie im swobodnego dostępu do form kultu w formie [[Liturgia chrześcijańska\|liturgicznej]] (~~zwłaszcza~~ [[sakrament]]ów), jak też do praktykowania pobożności ludowej. Do przełożonego sanktuarium należy również gromadzenie i strzeżenie dokumentacji sanktuarium oraz wotów. Kodeks Prawa Kanonicznego dzieli ''sanktuaria erygowane'' ze względu na władzę, która je ustanowiła{{r\|Kodeks Parawa Kanonicznego}}:

Sanktuarium: Różnice pomiędzy wersjami