Juliusz Rómmel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Linia 33:
 
=== Okres międzywojenny ===
W Wojsku Polskim od listopada 1918 roku. Do grudnia 1918 roku dowódca Obozu Artylerii w [[Rembertów|Rembertowie]]. 17 grudnia 1918 roku wyznaczony został na stanowisko dowódcy [[8 Płocki Pułk Artylerii Lekkiej|8 Pułku Artylerii Polowej]]. Pod koniec lutego 1919 roku objął dowództwo II Brygady Artylerii Legionów, która w maju tego roku przemianowana została na [[I Brygada Artylerii Legionów|I Brygadę Artylerii Legionów]]. W czerwcu i lipcu 1920 roku pełnił obowiązki dowódcy [[1 Dywizja Piechoty Legionów|1 Dywizji Piechoty Legionów]]. Brał udział w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Od lipca 1920 roku do 17 lipca 1921 roku dowodził [[1 Dywizja Jazdy|1 Dywizją Jazdy]]. W międzyczasie, od września do listopada 1920 roku dowodził także Korpusem Jazdy. Dowodził w [[Bitwa pod Komarowem|bitwie pod Komarowem]] 31 sierpnia 1920.
 
Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był [[6 Dywizjon Artylerii Konnej]]<ref>''Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.'' Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 326, 846.</ref>. 17 lipca 1921 roku został mianowany inspektorem jazdy przy Inspektorze Armii Nr 1 w Wilnie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 31 z 6 sierpnia 1921 roku, poz. 1286.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 60. lokatą w korpusie generałów<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 25.</ref>. 1 czerwca 1924 roku został mianowany dowódcą [[1 Dywizja Kawalerii (II RP)|1 Dywizji Kawalerii]] w [[Białystok|Białymstoku]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 53 z 5 czerwca 1924 roku, s. 309.</ref>. 11 września 1926 roku mianowany został generałem do prac przy [[Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych|Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 307.</ref>. 1 stycznia 1928 roku został awansowany na generała dywizji ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 1. lokatą w korpusie generałów<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 2 stycznia 1928 roku, s. 1.</ref>. 27 września 1929 roku został mianowany inspektorem armii z siedzibą w Warszawie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 176.</ref>. 23 marca 1939 wyznaczony został na stanowisko dowódcy [[Armia „Łódź”|Armii „Łódź”]] z zachowaniem stanowiska inspektora armii.