Heroina: Różnice pomiędzy wersjami

{{Cytat|"Dawki (...) były wstrzykiwane podskórnie młodym psom i królikom (...) z następującymi rezultatami (...) głęboka depresja, strach, senność po podaniu, wrażliwość oczu, zwężone źrenice, znaczny ślinotok u psów, i niewielka skłonność do wymiotów w kilku przypadkach, ale żadnych aktualnych tendencji do tego teraz. Oddychanie początkowo przyspieszone, później opóźnione, akcja serca spowolniona i nieregularna. Wyraźny brak kontroli nad odruchami mięśniowymi, oraz utrata władzy w miednicy i tylnych łapach, razem ze zmniejszeniem temperatury w odbytnicy o około 4 stopnie"<ref>[http://www.heroin-addiction.ca/alabama_heroin_treatment.htm Heroin history] {{lang|en}}</ref>.}}

 

[[Heinrich Dreser]], chemik i pracownik laboratorium [[farmakologia|farmakologicznego]] koncernu [[Bayer AG|Bayer]] w [[Wuppertal|Elberfeldzie]], zainteresował się substancją odkrytą przez angielskiego chemika. Zauważył, że diacetylomorfina jest dużo silniejsza od morfiny i dostrzegł w niej olbrzymi potencjał komercyjny, albowiem już od dawna poszukiwano środka, który mógłby zastąpić uzależniającą morfinę w leczeniu [[ból]]u oraz [[kaszel|kaszlu]] w schorzeniach układu oddechowego, które wówczas gnębiły ludzkość, czyli w [[gruźlica człowieka|gruźlicy]] i [[zapalenie płuc|zapaleniu płuc]]<ref name="Opioids"/>.

 

 

; Porównanie właściwości heroiny i morfiny

Heroina wykazuje pewne różnice [[farmakokinetyka|farmakokinetyczne]] i kliniczne w porównaniu do morfiny.

Heroina odznacza się silniejszym, lecz krótszym działaniem [[ból|przeciwbólowym]] i [[kaszel|przeciwkaszlowym]] niż morfina. W czasach przedwojennych była dostępna bez recepty jako lek na kaszel pod nazwą ''Heroin''. Charakteryzuje się bardziej intensywnym wpływem na ośrodkowy układ nerwowy – odurzenie heroiną wywołuje błogostan, ogólne poczucie, że "zło zniknęło". Efekty działania pojawiają się szybciej niż po przyjęciu morfiny, albowiem dzięki obecności grup acetylowych w cząsteczce posiada charakter bardziej lipofilny, jest lepiej rozpuszczalna w tłuszczach, a tym samym łatwiej przenika przez barierę krew-mózg. Heroina w mniejszym stopniu powoduje występowanie nudności i wymiotów oraz większym stopniu prowadzi do uspokojenia<ref name="Diamorphine"/>.

Heroina jest substancją silnie [[uzależnienie|uzależniającą]]. Uzależnienie od heroiny określa się mianem [[heroinizm]]u. Nawet pierwsza dawka może prowadzić do pojawienia się uzależnienia psychicznego, czyli niemożliwej do opanowania chęci ponownego zażycia, u osób predysponowanych. Uzależnienie psychiczne potęguje się wraz ze stosowaniem kolejnych dawek heroiny, szybko dochodzi również do wytworzenia w organizmie uzależnienia fizjologicznego.

 

Szybkość i siła uzależnienia się jednostki od narkotyku, w tym heroiny, wydają się być w dużym stopniu zindywidualizowane i zależne od sytuacji życiowej (psychiczno-socjalnej) oraz przyczyny, która skłoniła daną osobę do sięgnięcia po narkotyk. Osoby znajdujące się w trudnej sytuacji uczuciowej, rodzinnej lub zawodowej, dla których narkotyk jest próbą ucieczki od rzeczywistości i zapomnienia przykrych doznań, uzależniają się szybciej. Uzależniona osoba stara się za wszelką cenę zdobyć narkotyk bez względu na obowiązujące normy moralne i prawne (''use or die mentality'').

 

** ostrożność zleca się w przypadku jednoczesnego podawania m.in. [[Benzodiazepiny|benzodiazepin]], [[chloramfenikol]]u, trójcyklicznych [[leki przeciwdepresyjne|leków przeciwdepresyjnych]], [[azydotymidyna|zydowudyny]], [[ranitydyna|ranitydyny]], [[probenecyd]]u

** możliwość wystąpienia ostrych objawów zespołu abstynencyjnego w przypadku przedawkowania naloksonu jako odtrutki<ref name="Diamorphine"/>.

* Osoby, które były w przeszłości uzależnione od heroiny (ex-narkomani) powinny zwrócić uwagę na istnienie prawdopodobieństwa powrotu do nałogu po zastosowaniu [[opioidy|opioidowych]] [[leki przeciwbólowe|leków przeciwbólowych]]. Taka sytuacja może zaistnieć na przykład podczas wykonywania zabiegów chirurgicznych oraz stomatologicznych. Wielokrotność podania, duży stopień podobieństwa mechanizmu działania oraz drogi wprowadzenia leku do ustroju wyraźnie zwiększają ryzyko. Badania naukowe na zwierzętach dowodzą występowania zmian w metabolizmie tkanki mózgowej spowodowanej uzależnieniem od narkotyku. Mózg ex-narkomana wykazuje przez długi czas, a nawet przez całe życie pacjenta nadwrażliwość (''sensybilizacja'') na dany narkotyk. Efekt ten jest spowodowany zwiększonym wydzielaniem [[neuroprzekaźnik]]a [[dopamina|dopaminy]] w ''[[jądro półleżące|nucleus accumbens]]'', części mózgu związanej z motywacją i nagradzaniem, pod wpływem środków uzależniających takich jak: amfetamina, kokaina, heroina, marihuana i alkohol, przy czym należy zaznaczyć, że każda z wymienionych substancji wykazuje inny molekularny mechanizm działania. Długotrwała możliwość powrotu do uzależnienia utrudnia pozostawanie w stanie wolnym od stosowania narkotyku (''clean''), który nie jest jednoznaczny ze stanem oczyszczenia organizmu z narkotyku.