Gustaw II Adolf: Różnice pomiędzy wersjami

Od 1617 toczył wojnę o ''dominium maris Baltici'' z Rzecząpospolitą Obojga Narodów. Wykorzystując zaangażowanie głównych sił wroga w konflikt z [[Imperium Osmańskie|Turcją]], opanował w 1621 większą część [[Inflanty|Inflant]] z [[Ryga|Rygą]]. 31 lipca 1622 podpisał [[rozejm w Mitawie]], zatrzymując w swym ręku zdobyte wcześniej ziemie. Trzy lata później wznowił działania wojenne, zajmując Dorpat w Inflantach, skrawek [[Litwa|Litwy]] z Birżami oraz większą część [[Kurlandia|Kurlandii]] z Mitawą. Ośmielony tymi sukcesami, przerzucił swoje wojska w 1626 do [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]], opanowawszy [[Bałtyjsk|Piławę]], [[Elbląg]], [[Malbork]] i przejściowo [[Puck]]. W trakcie oblężenia [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta]] w 1628 został ranny w policzek. Jednak zwycięstwa polskie w [[Bitwa pod Oliwą|bitwie morskiej]] pod [[Oliwa (Gdańsk)|Oliwą]] (1627) i w polu pod Trzcianą (1629) zahamowały jego ekspansję na [[Pomorze|Pomorzu]]. 26 września 1629 zawarł [[rozejm w Altmarku]] (Starym Targu){{odn|Anusik|2009|s=187}}. Zatrzymał w swym ręku większość portów pruskich i dużą część Inflant oraz zapewnił sobie wpływy z ceł pruskich.