Street food: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Huay Kaew waterfall grill.jpg|thumb|Street food w [[Tajlandia|Tajlandii]]]]

[[Plik:Nocny Market w Warszawie Warszawa Główna 2017.jpg|thumb|Nocny Market ze ''street foodem'' na nieczynnym peronie stacji [[Warszawa Główna Osobowa]] w [[Warszawa|Warszawie]]]]

'''Street food''' (z [[Język angielski|ang.]] ''żywność z ulicy'') – rodzaj pożywienia gotowego do spożycia, sprzedawanego na ulicy lub w innych miejscach publicznych (targ, bazar), często z zaimprowizowanego stanowiska, na którym potrawa jest przyrządzana. Większość ''street food'' zalicza się do kategorii [[fast food]] lub [[finger food]], jest też z reguły tańsza niż posiłki kupowane w obiektach żywienia zbiorowego (restauracje, bary, jadłodajnie). Oprócz niskiej ceny wybór jedzenia typu ''street food'' może wynikać z jej specyficznego smaku, nostalgii, a także ciekawości i próby poznania smaku lokalnych specjalności.

 

 

Gwałtowny wzrost sprzedaży produktów typu ''street food'' widoczny jest szczególnie tam, gdzie następuje masowy napływ ludności ze wsi do miast. Sprzedaż żywności na ulicy staje się często podstawowym zajęciem dla mieszkańców wsi, nieprzygotowanych do podjęcia innej pracy ([[Meksyk]]), ale także w sposób widoczny rośnie liczba konsumentów ''street food'' ([[Indie]], [[Nigeria]]).

 

== Kontrola sanitarna ==

Podstawowym problemem zdrowotnym, w przypadku gwałtownego rozwoju punktów sprzedaży ''street food'' pozostaje kontrola sanitarna tego typu produktów. Pierwsze próby kontroli sanitarnej punktów sprzedaży gotowej do spożycia żywności pojawiły się już w XIV wieku, we [[Florencja|Florencji]]<ref>Mary Ellen Snodgrass, ''Encyclopedia of Kitchen History'', Taylor & Francis 2004, s.966</ref>. W 1987 problemem higieny sprzedaży street food w krajach Trzeciego Świata zajął się na 33 sesji plenarnej Komitet Wykonawczy [[Codex Alimentarius]]<ref>Esther Balogh, ''Eating Out in Nigeria: From Food Vendors to the Sheraton'', [w:] ''Oxford Symposium on Food and Cookery 1991: Public Eating : Proceedings'', red. Harlan Walker, Oxford Symposium 1991, s.29</ref>. Współcześnie, w krajach wysoko rozwiniętych realizowane są programy edukacyjne skierowane do sprzedawców, ale także sprawuje się stały nadzór nad czystością i jakością produktów. Brak odpowiedniego nadzoru sprawia, że ''street food'', dostępna w Indiach czy krajach afrykańskich zazwyczaj stwarza poważne zagrożenie zdrowotne dla konsumentów. W 2002 przeprowadzone w [[Ghana|Ghanie]] badania [[Światowa Organizacja Zdrowia|Światowej Organizacji Zdrowia]] wykazały, że większość spośród 511 zbadanych punktów sprzedaży żywności nie spełnia podstawowych wymogów sanitarnych<ref>''Globalization of Food Systems in Developing Countries: Impact on Food Security and Nutrition'', Wyd. 83, Food & Agriculture Organization, s.11</ref>. Przykłady ulicznej sprzedaży potraw, która w niewielkim stopniu podlega urzędowym regulacjom i zasadom higieny można współcześnie spotkać na Filipinach<ref>Michael Symons, ''A History of Cooks and Cooking'', University of Illinois Press 2003, s.309.</ref>.

 

{{Przypisy|2}}