Artur Rodziński: Różnice pomiędzy wersjami

Był doktorem prawa Uniwersytetu w [[Wiedeń|Wiedniu]], gdzie również kontynuował studia muzyczne. Nie otrzymał dyplomu, ponieważ przeszkodził mu wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. W latach 1918-19 był dyrygentem Opery Lwowskiej, 1920-25 Opery i Filharmonii Warszawskiej. Na zaproszenie [[Leopold Stokowski|Leopolda Stokowskiego]] wyjechał do [[Stany Zjednoczone|USA]], gdzie dyrygował orkiestrami w [[Filadelfia|Filadelfii]] (1926–29), [[Los Angeles]] (1929–33), [[Cleveland]] (1933–43), [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] (1943–47) i [[Chicago]] (1947–58)<ref>''Mała encyklopedia Muzyki'', s. 880, PWN, Warszawa 1970</ref>. Był wybitnym wykonawcą dzieł [[Richard Wagner|Richarda Wagnera]] i [[Richard Strauss|Richarda Straussa]]. Propagował muzykę polską, zwłaszcza [[Stanisław Moniuszko|Stanisława Moniuszkę]], [[Mieczysław Karłowicz|Mieczysława Karłowicza]] i [[Karol Szymanowski|Karola Szymanowskiego]]<ref name="Dyrygent">{{Cytuj stronę|url=http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/artur-rodzinski|tytuł= Artur Rodziński|opublikowany=Internetowy Polski Słownik Biograficzny|autor= Leon T. Błaszczyk|język=pl|data dostępu=2017-09-23}}</ref>. Występował także w Europie i Ameryce Południowej. W 1958 w Chicago wystawił z wielkim sukcesem ''Tristana i Izoldę'' Wagnera, z udziałem szwedzkiej [[sopran]]istki [[Birgit Nilsson]].